Congregatio Passionis Iesu Christi

Congregatio Passionis Iesu Christi (sigla: CP) est ordo religiosus iuris pontificii: Sodales huius instituti clericalis vulgo Passionistae appellantur.

Insigne congregationis
Paulus a Cruce: sculptura Ignatii Iacometti (1876), Roma, Basilica Vaticana

Historia recensere

Congregatio a Paulo a Cruce (1694-1775) condita est: primo in solitudinem recedere in animo habuit, ut vitam in precibus paenitentiaque ageret, tum autem congregationem clericorum fundare constituit, qui "in animis sanctum timorem Dei augerent".[1]

Die 22 Novembris anni 1720 Paulus e manibus episcopi Alexandrini (Italiae) habitum accepit, qui colore nigro luctum passionis mortisque Iesu signficaret. Deinde fundator secessit ad regulam ordinis futuri disponendam.[2]

Anno 1725 papa Benedictus XIII Paulo a Cruce concessit, ut communitatem formaret, et anno 1728, in "secessu" in Monte Argentario primos socios congregavit.


Diffusio recensere

Die 31 Decembris anni 2008 congregationi erant 363 domus et 2 167 religiosi, quorum 1 653 sacerdotes.[3]

Notae recensere

  1. C.A. Naselli, DIP, vol. VI (1980), col. 1236-1247.
  2. Gioacchino della Sacra Famiglia, in M. Escobar (cur.), op. cit., vol. II (1953), pp. 1103-1119.
  3. Ann. Pont. 2010, p. 1441.

Nexus interni

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Passionistas spectant.

Nexus externus recensere

 

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!