Communitas intentionalis est destinata communitas domiciliaris, a principio designata ut summam tenacitatem gregariam et teamwork habeat. Sodales communitatis intentionalis communem visum socialem, civicum, religiosum, vel spiritualem usitate habent, et saepe alternum vitae propositum sequuntur. Curas et opes per typum partiunt. Inter communitates intentionales sunt familiae collectivae, communia codomiciliorum, oecovici, communia, recessus survivalistici, kibbutzim, monasteria, ashram, et cooperativa comiciliaria. Novi sodales plerumque ab exstantibus communitatis sodalibus eliguntur, potius a praediatoribus vel possessoribus soli (si terra non a communitate collective possidetur).

Nexus interni

Bibliographia recensere

  • Christian, Diana Leafe. 2003. Creating a Life Together: Practical Tools to Grow Ecovillages and Intentional Communities. New Society Publishers. ISBN 0865714711.
  • Curl, John. 2007. Memories of Drop City, the First Hippie Commune of the 1960s and the Summer of Love: A Memoir. iUniverse. ISBN 0595423434.
  • Kanter, Rosabeth Moss. 1972. Commitment and Community: Communes and Utopias in Sociological Perspective. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press. ISBN 0674145755.
  • Lupton, Robert C. 1997. Return Flight: Community Development through Reneighboring Our Cities. Atlantae: FCS Urban Ministries.
  • McLaughlin, Corinne, et Gordon Davidson. 1990. Builders of the Dawn: Community Lifestyles in a Changing World. Summertown Tennesiae: Book Publishing Company. ISBN 091399068X.

Nexus externi recensere