Collocatio pecuniae[1][2][3] est sensu stricto capitalium conversio in productionis bonis vel proprietatis. Nihilominus, hoc vocabulum quoque omnes collocationes pecuniae (plerumque per valorum emptionem) designare solet ad obtinendum beneficium aut usuram. Revera unicus verus collocator pecuniae sive negotiator est qui aerario sic obtento utitur ad emenda capitalis bona.

Notae recensere

  1. Cf.colloco” apud C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press.
  2. Cf..fnnc invest (money)” apud Morgan, Davidem (2013). Lexicon Anglum et Latinum. Paulopolis: Darcy Carvalho. p. 258 [PDF].
  3. Cfr. Cic, Imp. Pomp. 7, 18: "in ea provincia pecunias magnas collocatas habent".

Nexus interni

Nexus externus recensere