Codex Leningradensis (bibliothecae sigla: B19A) e collectione Abraham Firkowitsch est antiquissimus codex manu scriptus, qui integrum textum Veteris Testamenti lingua Hebraica (sive Tanach) continet. Sunt quidem notae partes antiquiores (vide etiam: Manuscripta Maris Mortui), etiam versionis Graecae exemplaria (Septuaginta) longe antiquiora exstant, sed nullum manuscriptum textum integrum praebet. Codex Leningradensis iure optimum Masoretici textus exemplar habetur.

Codex Leningradensis, pagina ornata cum indiciis de scriptore (in stella Davidica)

Cum urbs Leningrad anno 1991 denuo Sankt-Peterburg nominata sit, interdum Codex Petropolitanus vocatur. Quod aptum non est, quia hoc nomen pro codice prophetarum anno 1876 publicato (bibliothecae sigla: MS. Heb B 3) adhiberi solet. Hic circiter 100 annis antiquior est (ex anno 916), sed tantum libros prophetarum continet.

Origo recensere

Manuscriptum in annum 1008 datatur. Scriptor Samuel ben Jacob ipse indicat se libros ab Aaron ben Mosche ben Ascher emendatos exscripsisse. Verisimiliter manuscriptum Cairo scriptum, postea ad hominem quendam Damasci habitantem venditum est. A saeculo undevicesimo medio codex in Petropoli in bibliotheca Russica gentilicia asservatur, ubi anno 1990 etiam photographice reproducta est.

Textus recensere

Codex Leningradensis omnes Bibliorum libri Hebraice confecti continet eo ordine, quo editiones Iudaicae (Tanach) imprimi solent. Libri Paralipomenon autem im Codice Leningradensi (sicut et in Codice Aleppensi) non sunt in fine "scriptorum" (Cetuvim), sed in initio eorum. Praeterea copiosae peritorum glossae inveniuntur nec non sedecim paginae ornatae. Textus tribus columnis divisus est, quibusdam in libris poeticis (Psalmi, Iob, Proverbia) duabus.

Momentum recensere

Una cum quibusdam manuscriptis mancis Codex Leningradensis usque ad hoc tempus est plurimarum editionum Bibliorum Hebraicorum exemplar, quia est antiquissimum manuscriptum perfectum systemate Masoretico confectum, quod a familia Ben Ascher, quae a Masoretis disciplinae Tiberiadis saeculorum 9./10. repetit, creatum est. Etiam Biblia Hebraica Stuttgartensia et Biblia Hebraica Quinta, quae modo editur, hoc textu innituntur.

Nexus interni

Bibliographia recensere

  • David Noel Freedman, Astrid B. Beck, James A. Sanders (Ed.): The Leningrad Codex. A Facsimile Edition. 1998. ISBN 978-0-8028-3786-8

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Codicem Leningradensem spectant.