Aquae cadentes Rhenenses sunt magna cataracta naturalis apud Scafusam, urbem Helveticam, sita, secunda a maxima cataracta naturalis Europae.

Aquae cadentes Rhenenses, pons ferriviae et castellum Laufen
Imago cataractae a Matthaeo Merian sculpta 1642.

Flumen Rhenus ex Lacu Bodamico inter communia Neuhausen am Rheinfall Scafusensem et Laufen-Uhwiesen Turicensem super rupem calcariam altitudinis 23 metrorum cadit. Naves lusoriae viatores ad rupem visitandam conducunt.

Super aquas cadentes pons arcuum ferriviae inter Vitudurum et Scafusam et Castellum Laufen[1] constructi sunt.

Notae recensere

Bibliographia recensere

  • Claudia Heitmann (ed.): Der Rheinfall: Erhabene Natur und touristische Vermarktung. Ratisbonae 2015
  • Heinricus Gebhard Butz (ed.): Sie waren am Rheinfall: der Rheinfall in der europäischen Literatur. Texte vom Mittelalter bis in die Gegenwart. Turego 2009
  • Christianus Wegner: Flutender Wasserhahnenfuß (Ranunculus fluitans) und Rheinfallschaum: Zusammenhänge, Analytik und ökotoxikologische Bedeutung. Bürgel 2002

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Aquas cadentes Rhenenses spectant.
  Situs geographici et historici: Locus: 47°40′46″N 8°36′59″E • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon