Vicipaedia

Antoninus Pius

Titus Aurelius Fulvus Boionius Arrius Antoninus senator (86–161) fuit imperator Romanus ab anno 138 usque ad mortem. Ab imperatore Hadriano heres adoptatus nomen ita mutavit ː Titus Aelius Hadrianus Antoninus Pius.

Antoninus Pius (Prado, Matritum).

Familia recensere

Filius fuit consulis Aurelii Fulvii, cuius familia Nemauso in Gallia oriunda erat et Arriae Fadillae. Antoninus Pius prope Lanuvium natus est die 19 Septembris 86. Mortuo patre educatus est Antoninus ab Publio Arrio Antonino, avo suo et Plinii Minoris amico.

Cursus Honorum recensere

Magistratus, quaestoris (circa annum 111, praetorisque (circa annum 117) munere functus, etiam consulatu anno 120 gesto, Antoninus ab Hadriano unus ex quattuor proconsulibus Italiae creatus est. Deinde fama sua ut proconsul Asiae annis 135-136 magnopere amplificata est. Hadrianus eum die 25 Februarii anno 138 post mortem filii sui Aelii Veri adoptavit ea condicione, ut Antoninus Marcum Annium Verum et Lucium Verum, alium filium fratri uxoris Hadriani et alium filium Aelii Veri, adoptaret.

De titulis recensere

Postquam Hadriano successit Titus Aelius Caesar Antoninus Pius ita publice appellatus estː Imperator Caesar Titus Aelius Hadrianus Antoninus Augustus Pius. Consul iterum anno 139, consul tertium anno 140, consul quartum anno 145 fuit. Iam ab initio regni pontifex maximus factus pater patriae appellatus est. Primam tribuniciam potestatem die 25 februarii 138 accepit, quae die 10 decembris eiusdem anni renovata est (TR POT II). Postea quotannis die 10 decembris renovabatur usque ad vicesimam quartam. Ex numero igitur tribuniciarum potestatum annum quo titulus aliquis inscriptus est cognoscere licet. Post mortem inter deos a senatu relatus Divus Pius appellari solebat.

Imperator recensere

 
Statua Antonini Pii ad portam praetoriam castelli Saalaburgensis. Inscriptio est: GUILELMUS II FRIDERICI III FILIUS GUILELMI MAGNI NEPOS ANNO REGNI XV IN MEMORIAM ET HONOREM PARENTUM CASTELLUM LIMITIS ROMANI SAALABURGENSE RESTITUIT. Et: IMPERATORI ROMANORUM TITO AELIO HADRIANO ANTONINO AUGUSTO PIO GUILELMUS II IMPERATOR GERMANORUM.

Pauci menses posthac, cum Hadrianus mortuus est, a populo Romano ad imperium summo studio acceptus est. Vir fuit mitis et benigni animi, peritus et eruditus, et salutem civium sincere cupivit. Fiscum privatum urbium provinciarumque iuvandarum causa exhausit. Clemens erga coniuratos fuit, et Christianos per imperium protexit. Dissimilis imperatoribus prioribus per omne regnum suum Romae moratus est.

Unus ex primis gestis fuit imperatoris apotheosis Hadriani, quae Senatus primo denegavit. Templa, mausolea, et theatra aedificavit et artibus favit, dignitates magistris rhetoricae philosophiaeque conferens. Reos morte ab Hadriano damnatos absolvit. Propter haec gesta, dignitas Pii ei tributa est.

Regnum suum ex comparatione tranquillum erat, forsitan quod eventus extra Roma sua non interessent. Aliquot tamen perturbationes militares inter regnum suum, in Mauretania, Iudaea, et Britannia fiebant, sed nulla esse gravis habita est. Perturbatio in Britannia cum aedificatione Valli Antonini evenit.

Cum uxore sua, Faustina, duo filios et duas filias habuit. Tres ex eis ante regnum suum mortui sunt, sed Faustinam minorem Marcus Aurelius in matrimonium duxit. Inter tertium annum regni sui mortua est, et Antoninus alimentarium pro orbis instituit.

Antoninus anno 161 "cum Alpinum caseum in cena edisset avidius, nocte reiectavit atque alia die febre commotus est;"[1] sic die 7 Martii mortuus est, et a Marco Aurelio successus.

Fontes de vita et principatu Antonini Pii recensere

Plura legere si cupis recensere

Notae recensere

  1. ↑ Historia Augusta "Pius" 12.8.
Imperatores Romani

Augustus · Tiberius · Caligula · Claudius · Nero · Galba · Otho · Vitellius · Vespasianus · Titus · Domitianus · Nerva · Traianus · Hadrianus · Antoninus Pius · Marcus Aurelius · Lucius Verus · Avidius Cassius (usurpator) · Commodus · Pertinax · Didius Iulianus · Pescennius Niger (usurpator) · Clodius Albinus (usurpator) · Septimius Severus · Caracalla · Geta · Macrinus · Diadumenianus · Elagabalus · Alexander Severus · Maximinus Thrax · Gordianus I · Gordianus II · Pupienus · Balbinus · Gordianus III · Philippus Arabs · Philippus II · Decius · Herennius Etruscus · Hostilianus · Trebonianus Gallus · Volusianus · Aemilianus · Valerianus · Gallienus · Saloninus · Postumus (usurpator) · Laelianus (usurpator) · Marius (usurpator) · Victorinus (ursurpator) · Tetricus I (usurpator) · Tetricus II (usurpator) · Claudius Gothicus · Quintillus · Aurelianus · Tacitus · Florianus · Probus · Carus · Carinus · Numerianus · Diocletianus · Maximianus · Carausius (usurpator) · Allectus (usurpator) · Constantius Chlorus · Galerius · Constantinus I · Licinius · Flavius Valerius Severus · Maximinus · Maxentius · Domitius Alexander (usurpator) · Constantius II · Constantinus II · Constans · Magnentius (usurpator) · Iulianus · Iovianus · Valentinianus I · Valens · Procopius (usurpator) · Gratianus · Valentinianus II · Magnus Maximus (usurpator) · Theodosius I · Eugenius (usurpator) · Honorius · Arcadius · Constantius III · Priscus Attalus (usurpator) · Constantinus III (usurpator) · Iovinus (usurpator) · Valentinianus III · Ioannes (usurpator) · Petronius Maximus · Marcianus · Avitus · Leo I · Maiorianus · Libius Severus · Anthemius · Olybrius · Leo II · Glycerius · Zeno · Iulius Nepos · Romulus Augustus


Antecessores:
Imp. Caesar Traianus Hadrianus Augustus III et Publius Dasumius Rusticus 		Consul
120
cum
Lucio Catilio Severo Iuliano Claudio Regino II 		Successores:
Marcus Annius Verus II et Gnaeus Arrius Augur
Antecessores:
Kanus Iunius Niger et Gaius Pomponius Camerinus 		Consul
139
cum
Gaio Bruttio Praesente Lucio Fulvio Rustico II 		Successores:
ipse III et Marcus Aurelius Caesar
Antecessores:
ipse II et Gaius Bruttius Praesens Lucius Fulvius Rusticus II 		Consul
140
cum
Marco Aurelio Caesare 		Successores:
Titus Hoenius Severus et Marcus Peducaeus Stloga Priscinus
Antecessores:
Lucius Hedius Rufus Lollianus Avitus et Titus Statilius Maximus 		Consul
145
cum
Marco Aurelio Caesare 		Successores:
Sextus Erucius Clarus II et Gnaeus Claudius Severus Arabianus


Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoninus_Pius&oldid=3827263"