Alcamenes

Alcamenes, litteris Graecis Ἀλκαμένης, qui Athenis inter annos fere 444 et 400 a.C.n. floruit, fuit sculptor Graecus, Phidiae discipulus. De operibus eis satis multis testimonia in textibus classicis reperiuntur.

Herma aetatis Romanae saec. II p.C.n., Pergami ut videtur repertus, cuius inscriptio eum imitationem esse Hermae Propylaei Alcamenis asseverat (Museum Archaeologicum Constantinopolitanum inv. 1433)

Hecate triformis. Statua Romana saeculo I p.C.n., imitatio reputata "Hecates Epipyrgidiae", operis fere 420 a.C.n. Alcamenis (Regale Museum Antiquitatum Lugduni Batavorum Pb 136)

Hecate Epipyrgidia

Nam primus, uti ego existimo, Alcamenes Atheniensibus triplex fecit iunctis corporibus Hecates signum, quam Epipyrgidiam Athenienses appellant, iuxta involucris Victoriae aedes positam.

Hermes Propylaeus

Εἰδήσεις Ἀλκαμένεως περίκαλλες ἄγαλμα. Ἑρμᾶν τὸν Προπυλαίον εἴσατο Περγάμιος. Γνῶθι σεαυτόν. Pulcherrimum simulacrum, Alcamenis opus, cognoscas. Pergamius Hermam Propylaeum erexit. Nosce te ipsum.

Bibliographia

• "Alcamenes" in William Smith, ed., Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology (Londinii: Taylor & Walton, 1844-1849 ~)
• J. E. Francis, "Re-writing Attributions: Alkamenes and the Hermes Propylaios," in Kim J. Hartswick, Mary Carol Sturgeon, edd., Stephanos: studies in honor of Brunilde Sismondo Ridgway (University of Pennsylvania Museum of Archaeology, 1998. ISBN 978-0-924171-52-9) pp. 61–68 (Paginae selectae apud Google Books)

Haec stipula ad artem spectat. Amplifica, si potes!