Abstractio in scientia philosophica est vel processus cogitationis vel huius processus fructus, quo quaedam rei proprietates e re ipsa abducuntur et unam tantum vel perpaucas proprietates in foco ponuntur optico. Finis abstractionis secretae (Anglice isolated abstraction) est unam singularem secernere proprietatem et illam a re non pendentem describere. In abstractione cogitationis generaliter definita (Anglice generalized abstraction) una proprietas generalis, pluribus rebus communis, hoc secernitur proposito, ut propria indoles sive natura, quae ad omnes proprietates huius classis pertinet, determinetur.

Carolus Marx de Feuerbach dixit ad theoriam suam disputandum[1] atque processu abstractionis laboris per valores cogitavit.[2]

Nexus interni

Notae recensere

Fons recensere

  • Nationalencyklopedin (Encyclopaedia Nationalis Suecica), vol. 1 (1989 edita), p. 23.