Disiectura

In geologia falla planorum saxorum fractura est ubi relativus motus distinguitur. Magnae fallae in corio terrestri e dissimilibus aut scissionis motibus fiunt et activis cum fallis zonae aliquando terrae motus causant. Terrae motus energiae liberatione per rapidum lapsum iuxta fallam causatur. Falla iuxta limitem inter duas laminas tectonicas currens falla transformans nuncupatur.

Falla in lapidibus septilibus prope Adelaidam, in Australia.

Quia falla plerumque non in singula mundaque fractura consistunt, vocabulo zona fallica ad zonam complexae deformationis relato utimur quae fallico plano adiungitur. Duo non verticalis fallae latera "murus pendens" et "murus pedis" nuncupantur. Secundum definitionem, murus pendens supra fallam et murus pedis subter fallam occurrit. Haec terminologia e fodinalibus rebus venit. In laborando in tabulari minerali corpore, fossor cum muro pedis sub pedibus et cum muro pendenti super eum pendenti stat.

Haroldus Wellman et Richardus Willett anno 1942 scholarem relationem ediderunt ubi Alpium Fallam in Nova Zelandia descripserunt. Falla Alpina Agrimensuram Geologicam (institutum gubernativum) Novae Zelandiae unicam geologicam tabulam anno 1947 edere fecit. Anno 1948 Haroldus Wellman Fallam Alpinam 480 km praeter fallam media cum velocitate 30 mm per annum movere comperit.