Quantum redactiones paginae "Lingua Sumerica" differant
Content deleted Content added
mNo edit summary |
m nulli linguae--->nullius linguae |
||
Linea 17:
|syllabus2 = }}
'''Lingua Sumerica''' antiquissima est omnium linguarum quae nobis adhuc notae sunt. Dicebatur in [[Mesopotamia]] circiter
==
Plus minusve eodem tempore quo [[Aegypti]] etiam [[Sumeri]] litteras invenerunt, tertio millennio ante Christum natum ineunte. Cum Sumeri litteras in lutum insculpere solerent, formae mox non picturae, sed cuneorum parvorum similes erant. Inde [[scriptura cuneiformis|litterae cuneiformes]] vocantur. <br/> Primum totum verbum significans littera mox syllabam reddebat sicuti ''ra'', ''ar'', ''tar'' eqs. Tamen Sumeri pergebant et [[ideogramma]]tis uti nonnullis et [[determinativum|determinativis]] quae non legenda erant, sed nomina definiebant. Ante nomen exempli gratia dei Caeli (AN) scriptum erat deus (DIĜIR). <br/> Praeterea uni litterae non semper una syllaba respondebat nec vice versa uni syllabae una littera. Exempli gratia una littera /bi/ aut /pi/ significabat, pro /sa/ autem scribere poteras sa, sá, sà, sa<sub>4</sub> eqs. <br/> Accentus nihil de pronuntiatione dicunt. Num quid pronuntiatione interfuerit inter has varias litteras, dicere nequimus, nam pronuntiatio tantum ex usu litterarum cuneiformium in [[lingua Accadica]] (Babylonica) conicimus. <br/> Ex quo usu lingua Sumerica habebat vocales a, e, i, u et consonantes b, p, m; d, t, n; g, k, ĝ; z (=ts), s, š; l, r, ḫ . Nonnumquam autem et aliae coniciuntur et plures.▼
Plus minusve eodem tempore quo [[Aegypti]] etiam [[Sumeri]] litteras invenerunt, tertio millennio ante Christum natum ineunte. Cum Sumeri litteras in lutum insculpere solerent, formae mox non picturae, sed cuneorum parvorum similes erant. Inde [[scriptura cuneiformis|litterae cuneiformes]] vocantur.
▲
== de grammaticis ==
Line 26 ⟶ 29:
regibus – lugalenera. <br/> Persaepe exitus casuum cum radicibus verborum contrahuntur.
Radices nominum ac verborum non differunt. DUG e. g. significat et oratio et loqui.
Nomina cum pronominibus, adiectivis, numeralibus, attributis genetivis, phrasibus relativis aliisque appositionibus phrasin nominalem formant. Series partium singularium quasi sancta est: <br/> caput (e. g. nomen ipsum)
Phrasin nominalem sequitur verbum. Verbum Sumericum difficillimum est, quia ante radicem ad 10 praefixa, post radicem ad 3 suffixa adiungi possunt. Illa morphemata spectant ad modum, ad genus verbi, ad aspectum, ad adverbia. Praeterea verba congruunt et cum subiectum et cum obiectum directum. Tempora autem non dinoscuntur, aspecta duo: perfectum (hamtu) et imperfectum (marû). Nonnulla verba utroque aspectu aliam habent radicem, nonnulla iuxta agentem in singulari alia atque in plurali. At ca. 70 % verborum una tantum est radix. <br/>
Partes morphematum verborum sunt hae:
Line 45 ⟶ 48:
<br/>14 subordinator (-a)
<br/><br/>
Multa autem de rebus grammaticis linguae Sumericae nondum liquent. Impedimentum est potissimum quod lingua Sumerica
<br/>
{{Link FA|de}}
| |||