Quantum redactiones paginae "Bacchae" differant

'''''Bacchae''''' ([[Graece]]: Βάκχαι), fabula [[Euripides|Euripidea]], est ultimum documentum tragoediarum classicae aetatis nobis traditarum. Euripide anno [[406 a.C.n.]] mortuo haec tragoedia anno proximo in [[Dionysia|Dionysiis]] data primas tulit—nimis sero quidem, ut auctorem tantas clades certaminum passum iam satisfaceret.

 

 

== De condicionibus fabulae ==

Dionysus, qui etiam Bacchus et Bromius et Euhius et Iacchus in hac fabula appellatur, in scaenam primus prodit, ut quis sit et quam ob rem Thebas venerit narret: Se ex Asia venisse, ut divinitatem suam Thebis vindicaret sacrosque ritus introduceret; se, antequam Graeciam perveniret, a [[Lydia]] profectum [[Phrygia]]m, [[Persia]]m, [[Bactria]]m, [[Media]]m, [[Arabia]]m visitavisse.

 

Dionysus ex Asia cum turba Baccharum seu [[Maenas|Maenadum]] venerat, feminarum vi numinis lascivarum, effusis crinibus furore effrenato comissantium, quae ad tibias et cymbalorum tympanorumque strepitus "io Bacche!" ululantes iter temulentum faciebant. Quarum in numerum etiam Agaue et Ino et Autonoë, materterae Dionysi, iam accesserant illecebra corruptae iuvenis flavi, cuius specie indutus deus omnibus Thebanis apparebat.

 

|}

 

 

Nuntius pergit: Agauen caeco furore decollavisse filium delapsum, Inone cum Autonoa artus carnemque divellente, ita ut frusta in arbores et saxa disicerentur. Deinde capite Penthei in summo thyrso posito Agauen Thebas versum profectam esse.

[[he:הבאקכות]]

[[is:Bakkynjurnar]]

[[nl:Bakchai (Euripides)]]

[[pt:As Bacantes]]