|
'''Pontificia Universitas Gregoriana''' est „sacrarum disciplinarum et cum sacris connexarum Studium generale in Urbe“ (i.e. [[Roma|Romae]]e) et „ad hoc indole sua ordinata est ut ... hos fines assequatur:
a) Selecti ex quavis mundi natione studentes, praesertim qui ad [[presbyter|ministerium sacerdotale]] exercendum se praeparant, sive in germana [[Ecclesia catholica|Ecclesiae]] doctrina generalem sed vere scientificam institutionem recipiant, sive in formatione continua seu permanenti etiam studiis iam completis adiuventur, sive in particulari aliqua disciplina gradu altiori instruantur ad eam docendam, ad ipsam scientiam propria ope promovendam et ad alia munera obeunda in Populi Dei totiusque familiae humanae servitium;
[[ImagoFasciculus:Pontificia Università Gregoriana - Roma - Facciata.jpg|thumb|left|250px|Pontificia Universitas Gregoriana]]
b) Revelationis et sapientiae christianae patrimonium, mediis adhibitis liberae investigationis et debito Ecclesiae Magisterio obsequio servato, profundius in dies penetretur, plenius aperiatur et perficiatur; quo clarius perspiciatur relatio inter progredientes culturae humanae acquisitiones et [[religio christiana|fidem christianamque]] mundi visionem; et exinde validum subsidium praebeatur ad fidem intelligendam et dilatandam necnon ad opus pastorale et oecumenicum promovendum.“<ref>PONTIFICIA UNIVERSITAS GREGORIANA, Statuta Pontificiae Universitatis Gregorianae, art. 2, Romae 1985, p.8</ref>
== Notiones historicae ==
[[ImagoFasciculus:Pontificia Universidade Gregoriana.jpg|thumb|250px|Facies externa]]
Origo Pontificiae Universitatis Gregorianae quasi in illo ludo litterario exstitit, quem Sanctus [[Ignatius de Loyola]] (1491-1556), fundator [[Societas Iesu|Societatis Iesu]], die 23 februarii anno 1551 modesta sub appellatione „Scuola di Grammatica, di Umanità e di Dottrina Cristiana gratis“ in domo ad [[Capitolium|Capitolii]] pedes Romae opibus adiutus a Gandiae clarissimo viro [[Franciscus Borgias|Francisco de Borgia]] collatis, aperuit. Bibliotheca adhibita schola '[[Collegium Romanum]]' nominabatur. Iam eodem anno in mense septembris ob ingentem iuvenum multitudinem schola transfertur in domum aptiorem (apud ecclesiam quae hodie nuncupatur 'S. Stefano del Cacco'). Anno 1553 ludus litterarius in Academia seu in Studio generali elevatus est, philosophiae atque theologiae scholis institutis et iam 1556 Papa [[Paulus IV]] dedit ad titulos academicos conferendos ius una cum elevatione ad formam 'Universitatis'. Ipsa Universitas sedem mutavit anno 1557 ob incrementum studentium et in 'palazzo dei Salviati' (hodie apud Collegium Romanum) aedem invenit. Iussu [[Gregorius XIII|Gregorii XIII]] anno 1581 sedes nova duce architecto Bartolomai Ammannati exstruitur, quae die 28 septembris anno 1584 inaugurata est. Quam ob rem Gregorius XIII 'fundator et protector' Universitatis appellatur. Ad usum studentium, quorum numerus duo milia superavit, nova ecclesia S. Ignatio dedicata consiliis de Orazio Grassi aedificata est (1626-1650).
[[ImagoFasciculus:Pope_Gregory_XIII.jpg|200px|Gregorio XIII|thumb|left|250px|Gregorius XIII 'fundator et protector' Universitatis]]
Anno [[1773]] Societas Iesu exstincta et Universitas procurationi Clericis saecularibus demandata est. Revocata ad novam vitam Societate ([[1814]]), Papa [[Leo XII|Leo XII]] Universitatem antiquis moderatoribus restitutam voluit anno [[1824]]. Hoc ab tempore nomen 'Universitas Gregoriana' (in honorem Papae Gregorii XIII) vocatur. Anno [[1873]] Athenaeum Gregorianum fere per vim rei publicae italianae litterarios ludos claudere debuit et in proximas aedes Borromaeorum discessit, ubi philosophicas et theologicas disciplinas tradi potuerunt. [[Pius IX]] in eodem anno, exstinctione Universitate Pontificia Sapientia, titulo Pontificia ornavit Universitatem Gregorianam. Anno [[1876]] iuris canonici disciplina adiuncta est. Papa [[Pius XI]] consociavit Pontificium Institutum Biblicum et Pontificium Institutum Studiorum Orientalium anno 1928 cum Universitate. Nova aedes die 6 novembris [[1930]] sollemiter aperta est, quae impulsu Papae Pii XI duce architecto Giulio Barluzzi in „Piazza della Pilotta“ constructa est. Anno [[1932]] facultates Missiologiae et Historiae Ecclesiae, anno [[1951]] facultas Scientiarum rerum socialium instituta est. Aedes hodierna amplectitur non solum aedificium anno 1930 exstructum, sed etiam aedificia tria, quae prope sunt, enim 'palazzo Traspontina', 'palazzo Lucchesi', et 'palazzo Frascara'. Sub aedificio Universitatis 'Centro Convegni Matteo Ricci' effectum et die [[25 Octobris]] [[2005]] apertum est, locus 600 hominibus aptus ad conventus vel consessus faciendos.
== Universitas hodierna aetate ==
[[ImagoFasciculus:Pontificia_Università_Gregoriana_interno.jpg|thumb|250px|Aspectus ingressus]]
=== Facultates ===
[[Facultas (universitatis)|Facultates]] sunt:
*[[Theologia|Theologiae]]e
*[[Philosophia|Philosophiae]]e
*[[Ius canonicum|Iuris Canonici]]
*Historiae ac Bonorum Culturalium Ecclesiae
*Missiologiae
*[[Sociologia|Scientiarum Socialium]]
[[ImagoFasciculus:Pontificia_Università_Gregoriana._Aula_anfiteatro.jpg|thumb|250px|Aula Magna Universitatis]]
=== Instituta ===
*Spiritualitatis
*[[Psychologia|Psychologiae]]e
*Scientiarum Religiosarum - Laikos
*Studiorum de Religionibus ac Culturis
=== Alia ===
*'Centro Interdisciplinare sulla Communicazione Sociale'
*'Centro Interdisciplinare per i Formatori nei Seminari'
*'Corsi di lingue'
=== Bibliotheca ===
*Circiter 800.000 librorum.
*Circiter 3.500 periodica.
=== Studentes ===
*Circiter 3.000 ex 130 nationibus.
== Studentes praeclari ==
Summi Pontifices Universitatis Gregorianae discipuli fuerunt:
*Sanctus [[Maximilianus Kolbe]] (1894-1941)
== Opera citata ==
<references/>
== Index bibliographicus ==
*COLPO M., ''Colegio Romano'' in: Diccionario histórico de la Compañía de Jesús : biográfico-temático, Roma – Madrid, 2001, 848-850.
*KOCH L., ''Gregorianische Universität'', in Jesuiten-Lexikon, Paderborn, 1934, 729-731.
| 