'''''Phaedo''''' ([[Lingua Graeca Antiqua|Graece]]:''{{Polytonic|Φαίδων''}}) est dialogus [[Plato]]ninis, in quo [[Phaedo Elidensis]], discupulusdiscipulus [[Socrates|Socratis]], disputationemphilosopho inter[[Phlius|Phliasio]] Socratemet[[Echecrates|Echecrati]] eiusde amicosultimo indie ultima hora ejus vitaeSocratis narrat. DisputatioIn estcarcere Socrates de natura mortis et quaestioneimmortalitate immortalitatisanimae animicum [[Cebes|Cebete]] et [[Simmias|Simmia]], philosophis [[Thebae|Thebanis]] disputatur. Argumenta pro immortalitatemimmortalitate et contra immortalitatem disputatanturexponuntur. Insignissimae inter hishaec argumentisargumenta sunt duae theoriae: theoria recordationis et theoria formarum aeternarum, in quibuisquas animusanima participitparticipat. Tunc Socrates fatum animianimae post mortem exponere proceditincipit. Post letum iudicium et poena animoanimam venientopperiuntur. Etiam hicHic dialogus solus est ubi Xanthippe, uxor Socratis, adest.