'''Harmonia''' est nomen quod adhibetur ei [[tonus|tonorum]] simul sonando, quae musicam ‘verticalem’ prodit et conferri potest musicae ‘orhizontali’‘horizontali’ '''[[melodia]]e''' nuncupatae. [[Compositor]]es in maxima compositionum suarum parte tenent in mente quamlibet melodiam praecipuapraecipuam quam auditorem cognoscere volunt, aliis tamen melodiis modo auxiliari ei coniunctis.
Vocabulum '''[[consonantia]]''' est quaelibet coniunctio tonorum simul sonitorum. Compositor, dum varias lineas soni plectit, debet memor esse cosonantiaeconsonantiae earum, necnon processionis alterae consonantiae in alteram. Saeculis transeuntibus tamen usus harmoniae aliquanto latior factus est, novis consontiisconsonantiis a compositoribus illatis, qui saepe aures insolitas offenderunt donec gradatim usu frequenti cotidianae habitae sunt, locum ipsae cedentes novioribus usibus.
