Quantum redactiones paginae "Mamilianus (episcopus Panormitanus)" differant

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 1:
'''Mamilianus''', panormitanae[[Panormus |Panormitanae Ecclesiae]] [[episcopus]], sub Genserico rege persecuzione vandalica saeviente, in Africa una cum sociis inter quos Eustotius, Proculus et Goboldeus, exilio expulsus est.
Hinc, ut fertur, Sardiniam[[Sardinia]]m petiit, sed vehementi quo ardebat desiderio dilatandae fidei et in divinarum rerum contemplationem incubendi, per maris Tyrreni insulsa , prope Tusciae littus, sociis comitantibus, peragravit, inique in pace quievit.
Cuius virtutum et sanctitatis memoria penes Aegilium insulam et Montem Christum, in pervetusto monasterio eius nomini dicato, adhuc exstat.
Mamiliani et quorundam sociorum eius reliquiae ex insula Aegilio ubi jam diu exstabant, partim apud Soanam in Tuscia, partim ad Ecclesiam Sancti Matthaei de Pisis translatae, anno millesimo nonagesimo secondo, Urbano secundo Summo Pontifice, in Ecclesiae Sanctae Mariae Montis Caelii conditae sunt.
Sacrum Mamiliani caput, annuente [[Alexander VII|Alexandro]] [[Papa]] septimo, anno [[1657|millesimo seicentesimo quinquagesimo septimo]], Panormum solemniter delatum est et in Cathedrali templo magna civium veneratione asservatur.
 
{{sanctus-stipula}}
 
[[Categoria:Sancti]]
[[Categoria:Episcopi]]