Quantum redactiones paginae "Arcadius Avellanus" differant

Content deleted Content added
m Vicificans "6 Feb." &c.
Linea 1:
{{L1}}
'''Arcadius Avellanus''' (vel [[Lingua Hungarica|Hungarice]]: ''Árkád Mogyoróssy'') (6 Feb. [[1851 - 16 Iun. ]]–[[1935]]) fuit fautor propugnatorque notus [[Latinitas viva|latinitatisLatinitatis vivae]] ardens, etiam Latine scriptor, magister, interpresque. Ab anno [[1894]] periodicum nomine ''[[Praeco Latinus]]'' edidit ad sermonem Latinum propagandum edidit.
 
== Vita ==
Arcadius Avellanus oppido quodam [[Strigonium|Strigonio]] appellato, Hungarice ''Esztergom'', natus est die [[6 Februarii]] [[1851]], atque ita omnibus studiis suis ab parvulo adusque Latine versatus ut illa facunde colloquens prius quam Hungarice [[Hungaria|patriae]] suae factus sit.<ref>''Arcadius Avellanus: Erasmus Redivivus'', Goodwin B. Beach, The Classical Journal, Vol. 42, No. 8 (May, 1947), pp. 505</ref>. EiusSua de vita iuvenis paucum aliter notum est.
 
Amicis suis Avellanus 'Doctor' nominatus est. Revera, ei fuerunt tituli ''Ph.D'' et ''Litt.D'', sed semper operibus suis nullum nomen titulumve praeter 'Arcadium Avellanum,' quod ipse fabricaverat, adfixit.
 
Linguista callidus fuit et multae ei linguae fuerunt, praesertim illae [[Lingua Latina|Latina]] [[Hungarice|Hungarica]]que, sed etiam [[Lingua Anglica|Anglica]], [[Lingua Hebraica|Hebraica]], [[Lingua Graeca|Graeca]], [[Lingua Theodisca|Theodisca]], variae linguae [[Linguae Romanicae|Romanicae]], atque nonnullae linguae orientales (sed numquam quasdam definivit). Linguas Romanicas levissimas esse, has latinae pantomimas malas, censuisse videtur. Certe theodiscam quoque turpissimam esse censuit, quia totam per vitam acerbe [[latinista|latinistas]] [[Germania|Germanicos]] ut imperitos stultissimosque homines desprevit. In prooemio ''Insulae Thesauriarae'' multa iurgia in hos latinistasLatinistas iecit:
 
<blockquote>
Linea 16:
* "At Germani ne Cæsarem quidem audire volunt, quia non quærunt veritatem, quærunt simultates, adversari volunt atque linguam Latinam corrumpere."<ref>http://www.pantoia.de/Avellanus/InsulaThesauraria/index.html ''Insulae Thesauriarae'' Prooemium, capitulum ''Orthographia et Etymologia'' </ref></blockquote>
 
At iamiam eiussuas has sententias, ac haec in Germanicos maledicta, male propositas esse videntur, ut iurgium de ''fœminae'' orthographia et alia de verborum Latinorum [[etymologia]], quae verba Avellanus ab [[Lingua Graeca|Graeca]] orta esse censuit.
 
Mortuus est die [[16 Iunii]] [[1935]].
 
== Opera ==
Librum nomine ''Treasure Island'' Anglice primitus ab auctore [[Robertus Ludovicus Stevenson|Roberto Ludovico Stevenson]] scriptum Avellanus Latine ut ''Insula Thesauraria'' anno [[1922]] interpretatus est. Hoc librum pars quinta fuit seriei ''Montis Spei'', omnes ab Avellano libros Latine conversos atqui sua sub moderatione divulgatos.[http://www.pantoia.de/Avellanus/InsulaThesauraria/index.html Hic ] liber totus locatus est. Hos quoque libros perseverantissime Avellanus in toto interpretatus est: ''Les Aventures du Capitaine Magon'' (''Pericla navarchi Magonis'') auctore [[Leo Cahuns|Leone Cahuns]]; ''Fabulae Divales'' auctore [[Heribertus Strang|Heriberto Strang]]; ''Robinson Crusoe'' (''Robinson Crusoeus'') et ''The Sire de Maletroit's Door'' auctore [[Robertus Ludovicus Stevenson|Roberto Ludovico Stevenson]]; ''The Mystery of the Boule Cabinet'' (''Mysterium arcæ Boulé'') auctore [[Burton Stevenson]]; ''King of the Golden River'' (''Rex Aurei Rivi'') auctore [[Ioannes Ruskin|Ioanne Ruskin]].
 
Avellanus libros ''Palaestra'' et ''Fabulae Tusculanae'' appellatum scripsit ad Latinam ut linguam vivam docendam. Non solum verbis auctorum classicorum usus est, sed etaim eis posteriorum modernorumque. EiusSua latinitasLatinitas semper limpida rectaque fuit. Professor quidam Carolus H. Forbes latinitatemLatinitatem in Avellani libro ''Pericula Navarchi Magonis'' appellato contempsit, sed Avellanus ita contra scripsit:
 
<blockquote>"Monebat Dr. Avellanus unum ex eiusmodi critica (sic) constare, praeceptores nostros nunquam antea librum Latinum vidisse praeter textus sibi ad tractandum praepositos. Nam si omnis liber qui a stylo Ciceronis differret, reiciendus esset, praeter quattuor primores auctores Romanos tota litteratura Latina binum millium annorum flammis esset abolenda: proinde patres Ecclesiae, Scholastici, Biblia Latina, omnia Chronica Monastica, opera [[Erasmus|Erasmi]], [[Martinus Lutherus|Lutheri]], [[Calvinus|Calvini]], Philippi Melanchthonis[[Melanchthon]]is, Capnionis, Hugonis Grotii, Baconum, omnium philologorum, physicorum, astronomorum, uno verbo, omnia opera Latina, omnes bibliothecae esset comburenda. Nemo nisi insaniat, critico eiusmodi adstipulabitur."<ref>''Protocolla e sessione secunda et quadragesima Societatis gentium Latinae, Intabulatae''</ref></blockquote>
 
===Libri nonnulli Arcadio Avellano scripti===