Quantum redactiones paginae "Pulchritudo" differant

Content deleted Content added
No edit summary
m Automaton: addens Categoria:1000 paginae; mutationes minores
Linea 1:
[[ImageImago:Chinesischer Maler des 11. Jahrhunderts (I) 001.jpg|right|300px|thumb|Templum in montibus<!-- CONVERTE IN LINGUAM LATINAM! Temple bouddhique dans les montagnes, copie ancienne d'après Li Cheng. Une thèse courante associe contemplation de la beauté et élévation spirituelle.-->]]
 
'''Pulchritudo''' aliter '''pulchrum''' est notio abstracta iuncta multis aspectibus humanae vitae. Explicatur hoc conceptus in disciplina philosophica aestheticae , sed in aliis notionibus invenitur (historia, sociologia, psychologia)
Linea 5:
Pulchritudo vulgo definitur ut proprietas rei quae per experientiam sensuum dat voluptatem vel delectationem; hoc sensu, pulchritudo venit exempli gratia a forma, aspectu, momento, sono, sapore, oloreque.
 
== Difficultas unitatis conceptus huius ==
 
Quod pulchrum videtur differt inter personas et tempora. Sententia "De gustibus et coloribus non est disputandum" est opinio communissima quamquam philosphi conantur definire quod pulchrum est.
 
=== Diversitas rerum pulchrarum ===
[[ImageImago:NAMA Diadumène 2.jpg|thumb|200px|right||Apud Graecos, pulchritudo nexa est aequitati, harmoniae mathematicae inter totum et partes. Hic , imitatio Diadumenis [[Polycletis]], v.&nbsp;[[-100|100 ante Christum.]], [[Museum nationale archeologicum Athenarum]]]]
 
In libro ''[[Hippias maior]]'' adtitulato, Socrates quod pulchrum sit quaerit. Hippas respondit "Pulchra virgo, est quod pulchrum est". Negans hanc notionem, [[Socrates]] argumentum pulchrarum fidium vel iumentorum proponit.
Linea 17:
== Pulchrum in "regno idearum" ==
 
In tardo [[imperium Romanum|imperio Romano ]] , philosophus [[Plotinus]], restituendo nexum inter opus artis et regnum idearum, ample conceptum visionis internae propositum a Platone exponit, quod sinit artificem formam idealem pulchritudinis attingere, que non est in "re extensa" (mundo rerum) sed solum in "re cogitanti" (mondo idearum); prius aut tardius, apparebit in mundum materiae. Potest applicari picturis numquam pictis, architecturis, formis potestatis, signis, strategiis, mathematicis, vel supposito homini "pulcherrimo in historia mundi" nondum orto.
 
=== Fontes iudiciorum gustus e culturis ===
 
Sed non est sola difficultas : non solum unusquisque res varias pulchras habere potest, sed etiam eaedem res non habentur pulchrae ab omnibus hominibus.
 
 
Res habetur pulchra solum si fruitur consensu, plerumque e cultura. In " Historia pulchretudinis", [[Umbertus Eco]] confert res quas Occidens arbitratus est pulchras in temporibus variis. Refert machinam numquam habitam esse puchram in Graecia antiqua sed hoc tempore saepe esse. Si resumamus exemplum dialogi Platonis, videamus indignationem Hippiae cum Socrates rogat ei sintne pulchrae ollae.
 
Contemplari vel etiam signa potest mutare visum mundi spectatoris. Secundum notum exemplum [[Anscharius Wilde|Anscharii Wilde]], plerique vident pulchretudinem locorum nebulosorum solum quod didicerint adspicere a quibusdam pictoribus.
 
=== Summum pulchrum variat in historia ===
[[ImageImago:GiseleBundchen.jpg|thumb| [[Gisela Bündchen]], brasiliana portatrix vestium, est exemplum pulchritudinis in mundo occidentali.]]
Varietas sensuum tamen non est quod obstet praecipue definitioni unitae pulchri. Licet dicere pulchrum definiri in modo subiectivo : pulchrum est " pro aliquo" quod excitat in eo sensum pulchretudinis. Sed non est tam facilis : Certe, licet dicere quod pulchrum est placere aesthetice, sed sunt multi modi delectandi.
 
Eadem persona potest arbitrari pulchras pulchram mulierem et ollam elaboratam multa arte. Sed non patitur eadem ante mulierem vel ollam.
 
Certe quidam putant existere formam superiorem ceteris, summum pulchrum ut ita dicamus, sed homines variorum temporum varias opiniones de illo summo pulchro. Conceptus " classicus" pulchretudinis, qui illuminat pulchrum absolutum, divinum, opponitur "conceptui moderno" apud quos pulchritudo altissima in "unico" vel in "miro" constat. In XVII° saeculo, conceptus classicus pulcharum rerum non iam praevalet, mundus autem proprius artificis viget( confer pictores Vermeer et Rembrandt).
 
Summatim, licet dicere artificem graecum vel pictorem Rinascimenti( ? )petere pulchritudinem universam, testem ordinis aeterni Universi vel harmoniae proportionum ( cf hominem Vitruvi [[ Da Vinci|Leonardi Da Vinci]]) artificem autem modernum contra petere emotionem aestheticam unicitate irreductibili. " Pulchra est, et plus quam pulchra; mira est " scribit [[Carolus Beaudelaire]] in ''" Cupidine pingendi" ( le désir de peindre)''
 
Pulchrum triplicem difficultatem tollit :non accipitur eodem modo secundum rem pulchram nec secundum spectatoris sensum vel notionem eius summi pulchri.
Linea 43:
[[Imago:Nymph with morning glory flowers.jpg|thumb|250px|right|Nympha cum floribus gloriae matutinae picta a Iulio Iosepho Lefebvre.]]
 
Non est regula quae certe dicat habeaturne pulchra res. Vel potius quaeramus sensum pulchritudinis in animo hominum ? [[Davidus Hume]] fuit primus in XVIII saeculo qui sic expertus sit.Scripsit : " Pulchritudo non est qualitas inhaerens in rebus ipsis, existit autem solum in animo qui admiratur eam et omnis anima variam pulchritudinem percipit."Praeterea, reducit sensum pulchritudinis voluptati. " Voluptas dolorque non solum sunt comites necessarii pulchritudinis deformitatisque sed etiam sunt earum natura ipsa. "
Attamen, haec via ad maximum dubium de pulchris rebus non ducit necessarie.Davidus Hume ipse educationem et naturae humanae unitatem evocat ad explicandum consensum plerorumque de pulchris rebus.Davidus Hume longius non procedit in quaestione sua. Periti recentes ostenderunt quaedam
quae suscitabant pulchritundinis sensum.
 
=== Positio Kantiana ===
 
Dicere de persona, de re vel etiam de notione eam esse pulchram, est eis agnoscere proprietatem quamdam iudicatam positivam : pulchritudinem. Quae non est ordine logico aut scientifico : non licet enim affirmare rem pulchram esse solis legibus scientiae naturae vel numerorum. Non est ordine morum : homo pulcher potest esse improbus. Non est ordine commoditatis : pulchra res potest esse inutilis. Est "aesthetica" in sensu Kantiano, quoniam definiuntur principiis subiectivis : Est soli homini iudicare quod pulchrum sit. Itaque cogitatio de pulchritudine difficultates proprias habet.
 
Kant in [[Censura facultatis iudicandi]]( anno 1790 edita) putat non esse nec regulam nec rationem pulchritudinis. Sed Kant etiam animadvertit pulchritudinem non esse necessariam homini ut sit contentus et vice versa; praeterea esse in omni iudicio gustus postulationem ad universum ; id simpliciter non posse demonstrari : " Pulchrum est quod placet universis sine conceptu." Pulchritudo secundum Kant est " abstinens gaudium". Nihil prodest homini existentia operis in iudicio gustus. Pulchrum opus suscitandum est in nobis purum gaudium, in quo non subsit ulla cupido consumendi operis.
 
 
=== Humana pulchritudo sive aurea mediocritas<ref>Horatius, ''Odae'', II, X</ref> ===
[[ImageImago:Mrs Texas.jpg|right|thumb|Virgo Texas coronata in certamine ]]
 
Psychologi adfirmant homines quodam ingenio corporis haberi pulchriores modo prope universo. Vultus enim symetrici e.g iudicantur formosiores quam ceteri. Iuditha Langlois demonstravit vultus prope mediocres iudicatos esse solere delectabiliores quam facies signatae. Quod explicatur theoria [[Evolutio|Evolutionis]]nis : Cum mutationes geneticae saepissime deleant, homines petunt quaerere concubia cum aliis qui non ferant has mutationes, qui ergo sint prope mediocres.
Alii autem putant "licere percipere pulchritudinem humanam ut animan repercussam"(I-E Mansart)
In suo " Studio pulchritudinis" 1753, pictor anglicus [[Gulgiemus Hogarth]] describebat lineam curvam " serpentinam" ut "lineam pulchritudinis" universam. Licet notare hanc flexuram proximam esse ei corporum mulierum quae viri amoenissima reuntur.
Pulchritudo humana ita fascinat ut sint tot popularia certamina pulchritudinis.
 
== Varietas emotionum aestheticarum ==
=== Sensus sublimitatis ===
[[ImageImago:Typhoon in Hong Kong.jpg|thumb|left|250px|Photographia tempestatis tropicalis [[Hongcongum|Hongcongi]].]]
 
Species cladum in natura quae maxime deleant fortiter movere potest sensum aestheticum ; quae emotio tamen multum differt ab ea orta in contemplenda pulchritudine classica. Edmundus Burke in [[Quaestione philosophica de origine nostrarum notionum Sublimium et pulchrarum rerum]] in anno 1757 et [[Immanuel Kant]] in [[Censura facultatis iudicandi]](1790) discrimen faciunt inter sublime et pulchrum. Pulchrum est in eorum opinione harmoniosum et amoenum, Sublime autem est immane nec proportionatum.
 
 
== Elatio ad pulchrum ==
 
== [[Plato]]: ad notionem Pulchrae rei ==
 
 
== Exempla pulchitudinis ==
=== In natura ===
<center>
<gallery>
Linea 85:
</center>
 
=== In architectura ===
<center>
<gallery>
Imago:FlorenceSantaMariaNovella20020318.JPG| [[ Sancta Maria Nova Florentina]]
Imago:Florentine Duomo Santa Maria del Fiore1 RB.jpg|[[Cathedralis Sanctae Mariae Floris]]
Imago:Cathedral Notre-Dame de Reims, France-PerCorr.jpg|Frons Cathedralis Nostrae Dominae [[Durocortorum|Durocortori]]
Imago:Casabatllo2.jpg|[[Antoni Gaudí]]: ''[[Casa Batlló]]''
</gallery>
</center>
 
=== In sculptura ===
<center>
<gallery>
Linea 105:
</center>
 
=== In pictura ===
<center>
<gallery>
Linea 115:
</center>
 
=== In mathematica ===
 
<center>
Linea 129:
 
 
 
[[Categoria:Philosophia]]
 
[[als:Schönheit]]
[[ca:Bellesa]]
[[da:Skønhed]]
[[de:Schönheit]]
[[en:Beauty]]
[[es:Belleza]]
[[et:Ilu]]
[[he:יופי]]
[[it:Bellezza]]
[[ja:美]]
[[nl:Schoonheid]]
[[pl:Piękno]]
[[pt:Beleza]]
[[ru:Красота]]
[[fi:Kauneus]]
[[sv:Skönhet]]
[[th:ความสวยงาม]]
[[zh:美]]
 
<!--.
Line 162 ⟶ 141:
 
 
== L'élévation par la beauté ==
 
=== Platon : vers l'idée de beau ===
Chez [[Platon]], le beau est associé au vrai et au bien comme une des idées les plus élevées. L'intuition de la beauté en soi, est supérieure à la jouissance provoquée par les beaux objets particuliers. Dans ''[[le Banquet]]'', il montre comment on peut passer du désir des beaux corps à l’amour des belles âmes pour parvenir à la contemplation de la beauté en soi. Etre beau, c’est alors se rapprocher d’un idéal, c’est être ce qui doit être, ce qui assimile la beauté à la perfection esthétique. On associe parfois l’harmonie avec l’ordonnancement mathématique, comme en musique ou dans la fameuse ''sectio aurea'' ou encore chez Platon et les pythagoriciens.
 
En reprenant les trois étapes de l'initiation à la Beauté : la purification, l'ascension et la [[contemplation]], Platon donne une forme dialectique aux mystères orphiques de l'ascension de l'âme vers le divin. Il opère ainsi l'opposition entre le logos et le mythe dans la conception de l'[[Éros]]<ref>cependant, lorsqu'il parle de la « folie divine », moment où l'âme s'unit au divin, il ne parvient pas totalement à s'écarter de la [[sotériologie]]</ref>.
 
Platon, comme [[Aristote]] après lui, associe le beau et l’harmonieux, dans lequel chaque partie d’un ensemble est accordée au tout. (Voir par exemple la conception tripartite de l’âme ou de la cité dans [[La République]].)
 
=== Cheminements vers le divin ===
Line 175 ⟶ 154:
{{à recycler}}
 
{{Aphorisme|''Le beau doit nous élever. La fonction de tout art consiste à briser l'espace étroit et angoissant du fini dans lequel est plongé l'Homme tant qu'il vit ici-bas, pour ouvrir une sorte de fenêtre à son esprit qui tend vers l'infini''.|[[Pie XII]]<br />Lettre aux artistes }}
 
Dans [[Éros]]<ref>Psyché désigne l'âme, plus précisemment, au sens premier, le souffle.<br />Apulée utilise [[Cupidon]] pour désigner Éros. Le nom ''cupido'' signifie un désir violent. Le verbe ''cupio'', désirer.<br />D'après Froger il existe une hypothèse étymologique qui rapproche ''cupio'' des mots grecs ''kapnos'', la fumée, et ''kapos'', le souffle, « donné comme synonyme de psyché ».</ref> et [[Psyché (mythologie) |Psyché]], [[Apulée]] désigne la beauté par les noms suivants<ref>Jean-François Froger, ''La voie du désir selon le mythe « Eros et Psyché », Ed. Désiris, 1997, {{ISBN | 2907653415}}</ref> :
*''Forma'', la beauté commune, celle de Psyché et de ses sœurs, c'est-à-dire toute sorte de beauté. « Le nom ''Forma'' désigne d'abord la forme au sens concret, le moule qui donne forme. » Il est de la même famille que le nom ''morphé'', forme harmonieuse. Cupidon est désigné par l'adjectif ''formonsus'', la forme-beauté.
*''Species'' désigne l'aspect visible, perceptible par les sens. « C'est la racine du ''spectacle'', de la vue, de la vision. »
*''Pulchritudo'', la beauté propre à Psyché. « Cette beauté échappe au langage humain, au plan humain ; elle a donc rapport avec un niveau divin de la beauté. »<br />
Selon Jean-François Froger, la beauté ne convient en propre qu'au Divin. C'est un transcendantal. Elle est le témoignage silencieux de la grâce. [[Aphrodite]] en est l'archétype puisque c'est elle qui fût désignée comme la plus belle des divinités. Psyché figure allégoriquement ce qui dans l'homme relève de ce don divin (la beauté).<br />
La voie de l'Éros<ref>les trois degrés successifs de l'ascension de l'âme suivant les [[Orphisme (religion) |orphiques]] sont la ''purification'', l’ ''illumination'' et l’''union au divin''</ref> est donc cette voie qui, par l'amour, permet à Psyché d'atteindre le Divin. La beauté ne se laisse saisir ni par les sens, ni par l'intelligence discursive. Elle est la caractéristique propre de Psyché, image de la beauté d'Aphrodite, et ne peut s'accomplir qu'en obéissant à l'ordre sacrificiel d'[[Apollon]] : elle est d'« essence sacrificielle ».<br />
C'est dans ce sens que cet auteur cite [[Rainer Maria Rilke]] lorsqu'il dit que « le beau est le premier degré du terrible »<ref>« ''Denn das Schöne ist nichts/als des Schrecklichen Anfang'' », Rilke, ''Duisener Elegien'', II</ref>, « beauté qui n'est même pas désirée parce qu'elle fait peur ». Et le peuple ne s'y trompe pas : ''personne, ni roi, ni prince, ni au moins un homme de peuple, ne s'avance plein de désir, pour demander sa main''<ref>Apulée, ''L’Âne d’or ou les Métamorphoses'', IV,XXXII,1 [http://fr.wikisource.org/wiki/L%E2%80%99%C3%82ne_d%E2%80%99or_ou_les_M%C3%A9tamorphoses_-_IV wikisource]</ref>. Psyché en vient à se haïr. Car on ''admire son aspect divin'', mais comme ''un chef-d'œuvre d'art statuaire'', c'est-à-dire comme un ''spécimen saeculi'', une idole du siècle. La beauté de Psyché déclenche ainsi la jalousie de [[Vénus (mythologie) |Vénus]]<ref>jalousie qualifiée de ''nefaria'', néfaste, c'est-à-dire qui s'oppose au ''fas'', la loi divine (J.F. Froger)</ref> en tant qu'elle est sacrilège par l'adoration de la beauté humaine<ref>Apulée, ''L’Âne d’or ou les Métamorphoses'', IV, XXX, 1</ref>. Pour J.F. Froger, la jalousie de Vénus est « le reflet de ''la disproportion entre l'immortel et le mortel'', entre le [[profane]] et le [[sacré]] ».
 
== Le beau et la raison ==
 
=== Aristote: le beau comme finalité ===
Line 191 ⟶ 170:
Chez Aristote, l’idée de beauté-finalité s’ajoute à celle de beauté-perfection : ce qui est beau n'est pas dû au hasard, mais est réalisé en vue d’un but . Ainsi l’imitation de la nature est contestée par Platon qui n’y voit que [[simulacre]], mais est soutenue par Aristote dans la mesure où pour lui, la nature agit selon des [[cause finale|fins]] qui rendent les choses belles.
 
=== Hegel et le beau artistique ===
 
[[Hegel]], affirme une différence conceptuelle entre le beau de nature et le beau artistique. Pour lui, le beau artistique est «très au-dessus de la nature », parce qu’il est œuvre de l’esprit. Il a pour but « la présentation de la vérité » sous sa forme sensible et permet à l’homme d’accéder à la conscience de soi.
Line 197 ⟶ 176:
La notion moderne de [[beaux-arts]] n’existe pas dans la culture des grecs, qui privilégie l’esprit.
 
== Références ==
 
<references />
Line 216 ⟶ 195:
* [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel|Hegel]], « L'Idée de beau » (dans l'''Esthétique'') (d'après des cours des années 1820)
 
=== Lien externe ===
* [http://terrain.revues.org/sommaire871.html « Le beau »], ''Terrain'', N°32 (mars 1999).
 
Line 231 ⟶ 210:
[[Catégorie:Concept philosophique]]
[[Catégorie:Catégorie esthétique]]--!>
 
[[Categoria:Philosophia]]
[[Categoria:1000 paginae]]
 
[[als:Schönheit]]
[[ca:Bellesa]]
[[da:Skønhed]]
[[de:Schönheit]]
[[en:Beauty]]
[[es:Belleza]]
[[et:Ilu]]
[[fi:Kauneus]]
[[he:יופי]]
[[it:Bellezza]]
[[ja:美]]
[[nl:Schoonheid]]
[[pl:Piękno]]
[[pt:Beleza]]
[[ru:Красота]]
[[sv:Skönhet]]
[[th:ความสวยงาม]]
[[zh:美]]