Quantum redactiones paginae "Littera s longa" differant

'''Littera s longa''' medio aevo inventa est. [[Medium aevum|Medio aevo]] non solum [[littera]]e maiusculae (sive grandes) et minusculae (sive minutae) sed etiam multae aliae notae et litterae inveniebantur ut manuscripta brevius fierent et pergamento parceretur. Confer exempli gratia [[liber de Wintonia|librum de Wintonia]].

 

 

In textibus [[lingua Latina]] scriptis s rotunda ad finem verborum et s longa in mediis verbis collocabatur. Simile modo litterae s collocabantur in textibus aliis linguis scriptis. Cum aetate renascentis antiquitatis litterae antiquae Romanae loco [[litterae fractae|litterarum fractarum]] ut dicuntur medii aevi de novo in usu receptae essent primum iuxta litteram s rotundam etiam s longa in textibus litteris antiquis scriptis in usu erant. Deinde autem usque ab [[saeculum 18|saeculo XVIII]] in multis terris litterae s longae in usu esse desinebant.

In aliis terris autem exempli gratia in Germania litterae fractae mediaevales protinus una cum littera s longa iuxta litteras antiquas revocatas ut ita dicam in usu erant.

Usus litterae s longae in Germanice scriptis paululum alius est quam in scriptis aliarum linguarum. Cum saepe enim e contrario verborum aliorum linguarum verba Germanica ex pluribus verbis constent littera s longa in Germanice scriptis etiam in medio verbo collocari potest sin ita finem verbi quod pars maioris verbi est significat. Quamobrem etiam hodie quod littera s longa auxilium legendi fuisset nonnulli dolent quod in Germania non solum litterae fractae sed etiam littera s longa non iam in usu est.

 

 

 

 

{{Communia|Langes s}}

 

* [http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenaref/hofmann.html Hoc in NOMENCLATORE littera s longa adhibetur.]

 

 

[[als:Langes s]]