Quantum redactiones paginae "Philippus Nerius" differant

 

[[Sanctus|Divus]] '''Philippus Neri''', fundator [[Congregatio Oratorii|Congregationis Oratorii]], homo fuit ita a Romanis amatus ut usque ad hodie ''Apostolus Romae'' vocatur, loco occupans cum Sanctis [[Petrus|Petro]] et [[Paulus|Paulo]]. Natus [[Florentia|Florentiae]] VII Kal. Augustis Anno Domini [[1515]] familiae piae, Sanctus Philippus est educatus a [[Ordo Praedicatorum|Dominicanis]] apud conventum Sancti Marci. Anno circa decimo sexto eius aetatis, missus est ad fratri eius patris ad negotium sumendum. Bonam et honerabilem negotio hoc praebuit ei, sed est electus in maiora. Anno 1553, omnibus relictis, peregrinavit [[Roma|Romam]], et ibi vitam egit valde devotam. Paulatim comedit, et die noctuque oravit, saepe in catacombas primitivas. Post tempore, vitam magis apostolicam accepit, anno 1548 fundans ''Sanctissima Trinita dei Peregrini'', cui opus erat peregrinos Romam intentos ad iubileum anni 1550 adiuvare inopes. Ex eius clara sanctitate, multi Romani ei congregaverunt, et post eius ordinationem ad sacerdotium, haec congregatio, formata totaliter sine programma, formam accepit amplius definitivam. Nonnulli viri magni eius temporis, tamquam [[Ioannes Pierluigi da Palestrina]], et [[Caesare Baronius]] inter alios ei sunt sociati. Anno 1575 societas illa formam stabilem accepit a [[Sancta Sedis|Sancta Sede]], et postea floruit apud ecclesiam Sanctae Mariae in Valicella. Philipus tamen humilis noluit abandonare vitam simplicem quam vixit apud ecclesiam Santi Hieronimi a Caritate, et tantum versus finem eius vitam ''Ecclsiae Novae'' se transferit. Insignus est miraculis, sed magis magna caritate quae vitam eius dedecoravit. Initium dedit [[Gyrus septem ecclesiarum|itenerario septem ecclesiarum]] inter multa alia opera eius amoris quae devotionem populi romani valde excitaverunt.