Medio aevo provincia Helsingia divisa est in duas partes ecclesiasticas et politicas: ''Alir'' atque ''Sunded''.
Saeculo XIV, in quo Sueciatractus septentrionalis postremo et de facto adiunxit regno adiunxit Suecico, Helsingia sive ''Helsingia major'' usus est ut nomen commune pro tota Suecia boreali, comprehendens provincias [[Medelpadia|Medelpadiam]], [[Angermannia|Angermanniam]], [[Westrobothnia|Westrobothniam]], [[Lapponia|Lapponiam]] et Helsingiam hodiernam. Quod limites attinet, eos a meridie fluvium Dalensem (Suetice: Dalälven), ab occasu [[LapponiaNorvegia|Norvegiam]], ab oriente sinum Bothnicum, a septentrioni vero flumen Ula, lacum Ula-Träsk ad latitud. gradum 65. Terrae illae propriaatque lex[[Finnia|Finniae]] eratproprium vocabulolegum Lexcorpus, nomine Ius Helsingia, ad 1442 usque erat.
Commoditates hujus provinciae praecipuae erant linum, materia silvestris atque matrix ferri.
