Quantum redactiones paginae "Bacchae" differant
Content deleted Content added
m →Editiones et commentarii: Iterum. |
Signa citationis removi utpote aliena ab oratione obliqua (quam primo consilio scriptura cursiva conatus sum dilucidiorem reddere). |
||
Linea 1:
{{FA stella}}
'''''Bacchae''''' ([[Graece]]: Βάκχαι), fabula [[Euripides|Euripidea]], est ultimum documentum tragoediarum classicae
[[Imago:William-Adolphe Bouguereau (1825-1905) - The Youth of Bacchus (1884).jpg|thumb|''Iuventus Bacchi'' a Guilielmo-Adolpho Bouguereau anno [[1884]] depicta]]
Linea 12:
==Argumentum fabulae==
Dionysus, qui etiam Bacchus et Bromius et Euhius et Iacchus in hac fabula appellatur, in scaenam primus prodit, ut quis sit et quam ob rem Thebas venerit narret:
[[Image:Dionysus Qingdao beer.jpg|thumb|left|Dionysus [[cerevisia]]m [[Tsingtao|Tsingtaoënsem]] proferens. (Museum braxatorium Tsingtaoënse.)]]
Dionysus ex Asia cum turba Baccharum seu [[Maenas|Maenadum]] venerat, feminarum vi numinis lascivarum, effusis crinibus furore effrenato comissantium, quae ad tibias et cymbalorum tympanorumque strepitus "io Bacche!" ululantes iter temulentum faciebant. Quarum in numerum etiam Agaue et Ino et Autonoë, materterae Dionysi, iam accesserant illecebra corruptae iuvenis flavi, cuius specie indutus deus omnibus Thebanis apparebat.
Strepitu ante portas euhantium audito augur [[Tiresias]] senex, ipse quoque furore divino iam commotus, Cadmum etiam commodum commotum arcessit, ut in agmen maenadum accedant. Itaque ambo ad [[orgia]] se parant, cum procurrit Pentheus rex animo infesto:
Carmine a choro dicto in scaenam prodit servus cum Dionyso catenis vincto et Pentheo verba ita facit:
Deinde chorus maenadum Asiaticarum praesidio destitutarum et Dircen alloquitur, tutelam Thebarum, et Dionysum deum, ducem suum, invocat. Repente vox Dionysi tamquam ex intimo auditur, quae de praestigiis ab Dionyso factis aliisque calamitatibus Pentheo in poenam illatis narrat:
Pentheus rursus in scaenam prodit obstupefactus, quod sine catenis advenam esse videt, qui se ab Dionyso dicit esse liberatum. Nunc autem pastorem vident quendam ex Cithaerone monte venientem, qui haec regi nuntiat:
{| border="0" style="border-collapse:collapse; background:white; font-size:95%;"
Linea 69:
|}
Consequentia eventorum in scaena non longius agitur, enumeratur quidem. Spatio enim nonnullarum horarum interposito, ut facile imaginari possumus, servus qui satelles Pentheum secutus erat in montes choro trucem adfert nuntium:
{| border="0" cellpadding="0" style="border-collapse:collapse; background:white; font-size:95%"
Linea 90:
[[Imago:Death Pentheus Louvre G445.jpg|thumb|200px|right|Agaue et Ino Pentheum dilacerantes. Operculum vasis patiniformis (λεκανίς) Attici inter annos [[450 a.C.n.]] et [[425 a.C.n.]] figuris rubris signati.]]
Nuntius pergit:
Iam exit, cum videt appropinquare Agauen caput Penthei manibus gerentem. Etiam nunc Dionyso furibunda omnibus praedam suam ostendit, Pentheum caput, quod catulum credit esse leoninum. Tum prodit Cadmus cum apparitoribus reliquias regis secum ferentibus. Cui Agaue praeda sua exsultans se dicit gloriam paravisse, quod radio telaque destitutis maiora suscepisset.
Linea 96:
Cadmus autem allocutione sobria Agauen sui compotem facit praedamque quam manibus tenebat aspicere iubet. Tandem perspicit Agaue Pentheum caput sibi esse gestamen.
Sub finem fabulae nobis conservatae Dionysus deus ex machina in scaenam prodit futura praemonens:
==De natura fabulae==
|