[[Fasciculus:Manuscript_Odinn.jpg|thumb|Othinus, [[rex]] [[Mythologia Nordica|deorum nordicorum]]. [[Oculus|Oculum]] unum perdidit pro maxima sapientia adipiscenda.]]
'''Othinus''',<ref>"Othinus": [[Saxo Grammaticus]].</ref> seu '''Odinus''',<ref>"Odinus": [[Ebbe Vilborg]], ''Norstedts svensk-latinska ordbok'', editio secunda. (Holmiae: Norstedts Akademiska Förlag, Holmia, 2009).</ref> vel '''Odin''' (''-inis'')<ref>Snorra Sturlusonar, ''[http://archive.org/details/eddasnorrasturlu01hafnuoft Edda Snorronis Sturlæi - Tomus Primus]'', 1848.</ref> ([[lingua Nordica antiqua]]: ''Óðinn''), in [[mythologia Nordica]], est [[deus belli]], [[mors (personificatio)|mortis]], et [[sapientia]]e et maximus [[deus|deorum]] [[Vicingi|Vicingorum]] erat, dominus [[Asgarthus|Asgarthi]] [[Valhalla]]eque, et magister omnium [[carmen|carminum]]. Ei fuitest telum [[Gungnirus]], quod nunquam scopum fallebat, cuius cuspes inscripta erat [[runae|runis]] ad servandam [[lex|legem]] ornantur. [[Equus|Equum]] octo [[crus|crurum]] possidebatpossidet. Proles [[gigas|gigantum]], et mundum, et [[animalia]] et duos primos homines, [[Ascus Emblaqueet Embla|Ascum et Emblam]], exe duobus arboribus[[arbor]]ibus creavit cum fratribus [[Vili]] [[Ve]]que.