Quantum redactiones paginae "Latona" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Linea 1:
{{L1}}
{{Videdis|Leto}}
[[Fasciculus:Chateau-de-versailles-Rotonde.jpg|thumb|right| [[Fons]] in hortis [[Castellum Versaliense|palatii Versaliensis]] : Latona colonos Lycios in ranas mutat.]] In [[mythologia Graeca]] '''Latona''' est nomen Latinum [[dea]]e Graecae ''Leto'' ({{Polytonic|Λητώ}}) quae ex Iove [[Diana]]m et [[Apollo|Apollinem]] in insula [[Delos|Delo]] peperit. A [[mythographus|mythographis]] dicitur fuisse filia [[Titanes|Titanis]] Coei et Titanidis Phoebes.
== Fabulae. ==
Fabulae quae de Latona narrantur ad liberos [[Apollo|Apollinem]] et [[Diana]]m pertinent. Postquam cum [[Iuppiter|Iove]] concubuit, gravidam Latonam [[Hera]]/[[Iuno]] odio pertinaci persecuta est. Per omnes terras infelix fugiebat nec usquam incolae, iram Iunonis timentes, eam recipiebant. Tandem iussu Iovis [[Boreas]]/[[Aquilo]] eam sustulit atque particulae desertae terrae in mari natanti imposuit, quae tum sive Ortygia sive Asterie vocabatur, et postquam ab Apolline in [[honor]]em matris fixa est, insula [[Delos]] facta est. Ibi divinos gemellos peperit ac postea cellam in eorum templo et cultum communem accepit. Post partum quoque, cum infantis sinu gereret, profugam et nimio calore sitientem coloni [[Lycia]]e a stagno prohibuerunt. Postquam frustra precata est, irata in ranas contemptores sui vertit.
Line 8 ⟶ 7:
Iam homines, ut deam, Latonam aris et donis venerabantur, cum [[Niobe]] regina [[Thebae (Graecia)|Thebanorum]] ei divinos honores recusavit et paucitatem liberorum exprobravit, cum ipsa fertilitatem suam ad astra tolleret, septem maribus filiis totidemque feminis superba. Tum despecta Latona apud liberos questa est, qui omnes filios et filias Niobae sagittis confixerunt. Quae fabula Romae in porta eburnea [[Templum Apollinis in Palatio|templi Apollinis]] [[Palatinus mons|Palatini]]<ref>Anno [[28 a.C.n.]] dedicatum est. Vide [[Propertius]] II,31.</ref> sculpta est, in quo templo deus inter matrem Latonam<ref>Quae statua Latonae opus Cephisodoti dicebatur, filii Praxitelis. [[Plinius maior]] libro XXXVI de ''Historia Naturali'' capitulo 24</ref> et sororem Dianam videbatur. Pythonem quoque serpentem, quod iussu [[Hera|Iuno]]nis matrem persecutus erat, et [[Tityus|Tityum]] gigantem, quod eam comprimere conatus erat<ref>[[Odyssea]] XI.576-581</ref>, sagittis suis necavit [[Apollo]].
In ''Iliade'' una cum filio Apolline et filia Artemide [[Troia|Troianis]] favet<ref>XXI.497-505, qui locus tamen recentius additus esse videtur quia reverentiam erga deos non servat.</ref>.
==De cultu Lycio==
Latona in Graecia quidem honorabatur sed eius maximum templum in [[Lycia]], in finibus civitatis Xanthi, invenitur, ''Letôon'' dictum (quod Latine Latonium dicas). A dynasta Arbina medio quarto saeculo a.C.n. ex [[oraculus|oraculo]] [[Pythia|Pythico]] aedificatum est qui Graecis moribus delectabatur atque eos in Lyciam introducere volebat. Postea, commune omnium Lyciorum, illud templum a confoederatione Lycia curabatur et eius concilia plerumque inibi habebantur<ref>Institut français d'études anatoliennes, ''Inscriptions d'époque impériale du Létôon''. Paris : Klincksieck, 1981. ''L'Archéologue'' 144 (2017/2018) : 17.</ref> (hodieque vestigia eius exstant). Prope templum fons erat unde orta est fabula ab Ovidio relata quae rationem cultus reddebat, Latonam Iunonem fugientem sitim ibi extinguere voluisse et agricolas Lycios sese prohibentes in ranas mutasse<ref>[[Metamorphoses (Ovidius)|Metam]]. VI.313-382.</ref>. In hoc fonte [[Nympha|nymphaeum]] aedificari iussit imperator [[Hadrianus (imperator)|Hadrianus]].
| |||