Quantum redactiones paginae "Conventus Sanctae Crucis Ienensis" differant
Content deleted Content added
Tags: Recensio mobilis Recensio in situ mobili |
|||
Linea 2:
'''Monasterium Sanctae Crucis''' (Theodisce: ''Kloster zum heiligen Kreuz'') conventus Carmelitarum [[Iena]]e fuit saeculis XV et XVI florens. Una cum fano eiusdem nominis in tribu ''Zweifelbach'' in meridie nuclei urbani mediaevalis inveniebatur (ubi nunc [[odeum]]. Vestigia nonnulla nostros in dies servata sunt quae nuper detecta se vulgo rusus revelant.
== Historia==
Ienae iam anno 1382 casa parva Carmelitarum de [[Pößneck]] provenientium exstiterat. Anno 1414 autem pater provincialis annuntiavit se Ienae latifundia nactum esse monasterio exstruendo. Documentum quoddam anno 1418 confectum patefacit permissionem magistratus de usu templi Sanctae Crucis, quod in area Zweifelbach stabat. Margraviis Frederico et Vilhelmo [[misnia|Misniensi]] monasterioli fundatio cordi erat, quippe qui ipsi Carmelitae facti essent. Itaque [[Ordo Fratrum Praedicatorum]] et [[Ordo Cisterciensis]] in gremio Ienensi ordinem tertium accipere debebant. In principio autem
Anno 1524 homines politici deportationem rerum pretiosarum (e.g. casularum, supellectilium, aerarii) in demarchiam iusserunt: quibus venditis pecunia hominibus miseris distribuenda prostabat. Anno 1525 [[bellum rusticum|bello rustico]] saeviente agricolae furiosi monasterium spoliatum atque demolitum petebant.
▲Anno 1524 homines politici deportationem rerum pretiosarum (e.g. casularum, supellectilium, aerarii) in demarchiam iusserunt: quibus venditis pecunia hominibus miseris distribuenda prostabat. Anno 1525 [[bellum rusticum|bello rustico]] saeviente agricolae furiosi monasterium spoliatum atque demolitum petebant. Usque annum 1529 monachis novem habitatio concessa est. Tunc omne ruinosum putrescere coepit unde incolae aedificandi cupidi lapides atque tegulas sibi ad libitum deprehendere solebant. Mirum quod inde a mense Aprili 2017 sacristia et aulula capitularis locum relaxationis atque recreationis media in urbe situm praebent; licet legere historiam monachii quae in tabulis ibi positis describitur.
== Organizatio==
Prior secundum saeculi XV mores loco isti praeerat, cui praeterea muneris studiorum magistri fungendi fuit. Secundum Carmelitarum regulam educatio maximi momenti erat, ut - nimirum - bibliothecae quoque providebatur. Cuius libri partim post loci sancti abolitionem barbaram servati sunt. Mentio de capellano, praedicatore et sacristano quoque facta erat. Ordinis vita eleemosynis atque donis et [[missa]]rum legendarum stipendiis fulciebatur neque vini atque cerevisiae fabricatio deerat. Furtum possessionum multarum, cui anno 1524 superiores politici annuerunt, claustri prosperitatem quandam praesumpserit.
| |||