Quantum redactiones paginae "David Humius" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linea 3:
Humius in summis habetur philosophis Britanniae. In professione philosophica eius ad summum fastigium pervenit traditio plerumque empirica in Britannia dominata, quae a [[Guillelmus de Ockham|Guillelmo de Ockham]] ([[saeculum 14|saeculo XIV]]) initium cepit. Quam [[traditio]]nem postea sustinuerunt et auxerunt [[Franciscus Bacon]], [[Thomas Hobbes]], [[Ioannes Lockius]], [[Georgius Berkeleius]], David Humius, quem secuti sunt [[Ieremias Bentham]] et [[Iohannes Stuart Mill]]. Etiam hodie multae quaestiones — sicut [[causalitas]], problema [[inductio]]nis, [[philosophia mentis]], distinctio existimationum et rerum — animos philosophorum occupant.<ref>Quinton 1998.</ref>
Humio etiam [[7009 Hume|asteroides]] dicatus est.
== De vita et operibus ==
Line 99 ⟶ 101:
* Truth or falshood consists in an agreement or disagreement either to the real relations of ideas, or to real existence and matter of fact. Whatever, therefore, is not susceptible of this agreement or disagreement, is incapable of being true or false, and can never be an object of our reason.|''Treatise'' 3.1.1.9.}}
Quia passiones impressiones sunt et non propinquae ideae vel species obiectorum argumentationibus expressae, iudicia moralia argumentis veris aut falsis proponi non possunt. Ut ex [[furca Humiana]] scimus, non sunt sententiae mathematicae nec facta empirica; ergo non ratione humana investigantur.
Distinctio [[bonum (ethica)|boni]] [[malum (ethica)|malique]], cum ratione vel ratiocinatione fieri non possit, necesse est aliquo modo in impressionibus, alicuius generis sensibus et passionibus constituatur. Humius moralitatem putat postremo constiui "quodam instinctu interiore sive adfectu, quem natura universalem speciei nostrae fecit".<ref>''Enquiry Concerning the Principles of Morals'' 1.9.</ref> In actibus quos honestos habemus, secundas faustasque sentimus passiones; in inhonestis autem actibus passiones adversas sentimus. Hic de facto agitur, quo non ratio sed animi adfectus pertinet. "Non in re est, sed in te ipso."<ref>''Treatise'' 3.1.1.</ref>
Plurimi philosophi [[saeculum 20|saeculi XX]] consentiunt Humium '''existimationem''' ab '''re ipsa''' exacte distinguere.<ref>Hare 1952: 29; Nowell-Smith 1954: 36-37; Flew 1964.</ref> Quae [[lex Humiana]] ('no ought from is') interdum "guillotina Humiana" appellatur. Et sane in philosophia morali a dicto ad ipsam rem pertinenti ('est') imprudenter duci solet existimatio normativa ('esse debet').
Line 112 ⟶ 118:
* Dicker, Georges (1998) ''Hume's Epistemology and Metaphysics: An Introduction.'' Routledge.
* Falk, W.D. (1976) Hume on Is and Ought, ''Canadian Journal of Philosophy'' 6: 359–378.
* Flew,
* ————— (1986) ''David Hume: Philosopher of Moral Science''. Basil Blackwell.
* Fogelin, R. J. (1993) Hume’s scepticism. Apud Norton, ed., 90-116.
* Garrett, Don (1997) ''Cognition and Commitment in Hume's Philosophy''. Oxford University Press.
Line 132 ⟶ 139:
* Slavov, Matias (2016) ''Essays concerning Hume’s Natural Philosophy.'' Dissertatio doctoralis, Universitas Granovicensis.
* Stroud, Barry (1977) ''Hume''. Routledge.
== Nexus externi ==
| |||