Quantum redactiones paginae "David Humius" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
No edit summary
Linea 10:
 
Anno [[1734]] aiiquamdiu domui cuidam mercatoriae [[Bristolium|Bristoliensi]] officium praestabat, quod opus sibi non placere mox animadvertit. Inde eodem anno in [[Francia]]m transiit: primo paulisper [[Durocortorum|Remis]] versatus [[Flexia]]e in schola Iesuitarum habitavit. Ruri parce vivens scribendo operam dabat libro, quem ''Treatise of Human Nature'' (id est fere 'Tractatus de natura humana') inscripsit. In [[Anglia]]m anno 1737 reversus hunc tractatum duobus tribusve interpositis annis [[Londinum|Londini]] divulgavit. Quod opus ponderosum ex tribus libris constat. Liber primus (1739) de intellectu agit, etenim de ideis, perceptionibus, ratiocinatione, relationibus, metaphysica temporis et spatii, cognitione, probabilitate, opinionibus, causalitate, scepticismo, identitate personae. Secundus (1739) passiones pertractat, etenim varios affectus et cupidines, sympathiam, indoles, liberam arbitrium. Tertius liber (1740) de moribus agit, etenim de fundamentis separationis moralis, affectibus moralibus, distinctione ficticiarum et naturalium virtutum, denique iustitia. ''Treatise'' bonum sucessum non habuit, et Hume ipse vitam suam memoria repetens hoc opus mortuum e prelo exisse dicit.<ref>Hume, ''My Own Life'', 1776/1778: 6.</ref>
 
Illis temporibus Hume in Scotiam patriam reversus ineuntibus [[anni 1740|annis 1740]] duo volumina edidit, ''Essays, Moral and Political'', quae paulo melius processerunt. Annis 1740 etiam bis professoris cathedram petiit, semel Edinburgi, semel [[Glasgua]]e, sed sine successu, nam ''Treatise'' electoribus non placuit. Itaque academico amisso curriculo Hume, ut illis temporibus consuetum erat, praeceptor privatus fieri coactus est. Hume etiam [[Iacobus St Clair|Iacobum St Clair]], militum ductorem et [[politicus|politicum]] Whig, comitatus [[Vindobona]]m et [[Taurinum]] anno [[1747]] visitavit.
 
Hume, cum ''Tractatus'' ne ipsi quidem iam placeret, modum dicendi, ut facilior lectu esset, commutare constituit. Itaque anno [[1749]] librum edidit ''An Enquiry Concerning Human Understanding'' ('Quaestio ad intellectum humanum pertinens') inscriptum (qui ''Enquiry I'' appellari solet), quo praesertim cogitationes in primo libro ''Tractatus'' prolatae (praeter tempus et spatium, de quibus Hume parum feliciter disputavit) tractantur. Quod opus aliquanto brevius lectuque facilius nec non pugnax est. Huic ''Quaestioni I'' controversum adiecit capitulum, quod, ex ''Tractatu'' omissum, in modum criticum miracula religionis tractat. ''Enquiry I'' igitur non solum compendium ''Tractatus'', sed quam maxime opus sui iuris esse videtur.<ref>Millican 2002.</ref>
 
Anno [[1751]] Hume divulgavit ''An Enquiry Concerning the Principles of Morals'' (id est 'Quaestio ad principia moralia pertinens'), quod ex philosophis operibus suis optimum existimabat. Quo opere, ''Enquiry II'' dicto, praecipue de argumentis tertii ''Tractatus'' libri agitur. Hume in opere suo fundamenta morum, philosophiam affectuum, causas actionis moralis, [[ethica virtutis|ethicam virtutis]] explorat.
 
 
Line 15 ⟶ 21:
<references />
 
== Bibliographia ==
* Millican, Peter (ed. 2002) ''Reading Hume on Human Understanding''. Oxford University Press.
* Norton, David Fate, & Mary J. Norton (1996) ''The David Hume Library.'' National Library of Scotland. ISBN 1-872116-21-3.
* Millican, Peter (2002) ”Hume's Sceptical Doubts concerning Induction”. Apud Millican (ed.) 107–176.
* Norton, David Fate, & Mary J. Norton (1996) ''The David Hume Library.'' National Library of Scotland. ISBN 1-872116-21-3.
* Phillipson, N. (1989) ''Hume.'' Weidenfeld & Nicolson.
* Quinton, Anthony (1998) ''Hume.'' Routledge.