Quantum redactiones paginae "Paulus Diaconus" differant

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 5:
==Vita==
[[File:Himnojuanbautista.jpg|thumb|150px|Hymnus Pauli Diaconi in S. Ioannem Baptistam - unde solmizatio in notis musicalibus: (Do) Re Mi Fa So La Si]]
Paulus Diaconus, ut magis erudiretur, una duce [[Ratchis (rex Langobardorum)|Ratchis]] anno 744 [[Papia]]m ad regiam venit. Ibi discipulus Flaviani grammatici et in [[litterae classicae|litteris classicis]] et in [[theologia Christiana]] necnon fundamentis [[lingua Graeca|linguae Graecae]] [[iurisprudentia]]eque instructus est. Eodem tempore sacerdotium, verisimiliter in Monasterio Sancti Petri ad [[larius lacus|Larium lacum]], complexus est. Tunc regis Desiderii[[Desiderius (757–774rex Langobardorum)|Desiderii]] consularius necnon magister filiae regiae Adelpergae factus est. Quam anno [[758]] ad nuptias cum duce Aragiso II [[Beneventum]] comitabatur. Ibi autem Paulus Diaconus ipse opera scribere coepit [[poema]]te in honorem Adelpergae anno [[763]] confecto. Insuper confecit inscriptiones pro [[aedificium|aedificiis]] ducalibus [[Salernum|Salernitanis]] varias et elogium Sancti Mercurii cuius ossa duce imperante anno [[768]] Beneventum translata erant. Anno 768 et [[769]] opus primum [[historiographia|historiographicum]] saepius ab aliis tractatum pepigit titulo ''Historiae Romanae'' tomorum duodecim: agitur de ''Breviarii'' [[Eutropius|Eutropii]] continuatione usque ad annum [[552]], quod discipulae suae nobili atque sedulae dedicaverat. Ante annum 769 ad regis Desiderii Papiam reversus est cui in querelis cum papa et Francorum gente superandis auxiliabatur. Itaque Paulus Diaconus Langobardia a [[Franci]]s occupata, sese ad [[mons Casinus|Montem Casinum]] conferre coactus est, qua [[votum]] primum fecit, docebat, scribebat.
 
Quoniam frater ex anno [[776]] (post coniurationem Hrodgaud) in [[regnum Francorum|Regno Francorum]] iam dudum obses fuerat, anno [[782]] aulam [[Carolus Magnus|Caroli Magni]] cum lamentatione in [[versus|versibus]] petivit. Carolus clemens desiderio Pauli de fratro liberando annuit si Paulus Rotrudi filiae quinquennium magister linguae Graecae vacaturus esset. De quo testimonium perhibent commentarius eius in ''Artem Donati'', epitaphia pro Carolingiensibus nobilibus et poemata varia. Magni momenti autem fuit ''Liber de episcopis Mettensibus'' qui archicapellano Angilram instigante gesta episcoporum ultramontana clarissime descripsit. Neque post reditum in Italiam meridianam aetate anni [[787]] contactus cum septentrione ruptus est. A papa [[Hadrianus I|Hadriano I]] ''Sacramentarii Gregoriani'' exemplar Carolo Magno datum est et Adalard de Corbi litteris [[gregorius Magnus|Gregorii Magni]] gaudere potuit. Carolo Magno volente anno [[789]] homeliarum patrum ecclesiasticorum CCXLIV collegit ''(Homiliarius)'' quae in regno Caroli quasi officiales declaratae sunt.