Quantum redactiones paginae "Ordo verborum linguae Latinae" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Linea 25:
Alia quae vim habent ad ordinem sunt natura semantica (eg. adiectiva quantitativa rite nomen praecedit, materialia saepe sequuntur). Apud quosdam auctores Latinos respectus rerum ut euphoniae, assonantiae et rythmi etiam maioris sunt momenti.
Maior quaedam provincia dissensionis est quanti momenti syntaxis sit ordini verborum.
* Subiectum - Obiectum directum - Obiectum indirectum/Argumentum obliquum - Adiunctum - Scopus vel Fons - Verbum
Obiectum non-referentiale est quod artissime cum verbo consociatur, phrasinque constituit, ut ''impetum'' in phrasi ''impetum faciendi'' (''impetum facere'').
Secundum theoremata grammaticae generativae, Devine et Stephens sumunt has discrepantias a fundamentali ordine insignato adesse ut accentus sive emphasis ponatur diversis elementis. Adhibent terminum "scramling" si constituentes ordinem formant a fundamentali ordine discrepantem, ponuntque confusionem usu venire si quoddam elementum sinistrorsum movetur a sententiae initio. Hunc motum "raising" appellamus.
Linea 35:
Olga Spevak (2010) alioquin, secundum fundamenta grammaticae functionalis, hanc viam appropinquandi reicit. Ipsa fert tot a neutrali, ut dicitur, verborum ordine discrepantias non solum inter auctores, verum etiam inter opera eiusdem auctoris adesse, ut fieri nequeat ut fundamentalis sive neutralis ordo verborum detegatur. Theoria igitur, quae in ordine insignato fundamentali perseverat, "studiosis Latinitatis non reddet faciliorem verborum ordinis comprehensionem". Affirmat secundum principia grammaticae functionalis, ut explicat glottologus Simon Dik, verba collocari in sententia secundum quandam formulam, non quodam motu.
Praeterea non omnes ex
== Notae ==
|