Quantum redactiones paginae "Expeditio in Siciliam" differant

'''Expeditio in Siciliam''' est magnum inceptum Atheniensium medio [[Bellum Peloponnesiacum|Peloponnesiaco bello]] quam populus [[Alcibiades|Alcibiade]] suadente, [[Nicias|Nicia]] dissuadente anno [[415 a.C.n.]] decrevit. Causa speciosa fuit auxilium a [[Segesta|Segestanis]] petitum quos [[Selinus|Selinuntes]] adiuvantibus [[Syracusae|Syracusanis]] bello opprimebant. Re vera demagogi Atheniensibus spem totius Siciliae subigendae proferebant atque inde etiam Italiam et Carthaginem in animo habebant. Itaque totumvis bellumhuius belli in Syracusas, potentissimam civitatem Sicimliae SyracusasSiciliae, incubuit. Clades in Sicilia anno [[413 a.C.n.]] accepta magni momenti in exitu belli adversus Peloponnesios et disoolutione [[Foedus Delium|Foederis Delii]] fuit. Narratio huius expeditionis a rerum gestarum scriptore [[Thucydides|Thucydide]] hodieque famam habet.

Primi duces expeditionis fuerunt Alcibiades, Nicias, Lamachus. Mox Alcibiades qui maximam operam praeparationi navarat parodiae sacrorum [[Mysteria Eleusina|Cereris mysteriorum]] ab inimicis absens accusatus ab imperio remotus est et Athenas ad iudices convocatus. Ad [[Sparta|Spartanos]] transfugere quam periculum mortis in patria adire maluit. Tum res longe aliter atque Athenienses speraverant vertere coepitː nam dux Lacedaemonius Gylippus cum [[Hoplites|hoplitis]] [[Corinthus|Corinthiis]] auxilio missus eos a circumvallatione Syracusarum prohibuit et bello in Graecia continentali renato rex [[Agis II|Agis]] et Peloponnesii Deceliam in Attica muniverunt unde hostes ab agris colendis arcebant. Postquam agustias rerum compertas habuerunt Athenienses alterum exercitum ducentibus Demosthene et Eurymedonte subsidio miserunt. Qui exercitus una cum priore periitː nam Athenienses in angusto portu pugnare coacti sollertia navali hostes superare non potuerunt. Haec expeditio finem imperialismo Atheniensi imposuit.