Quantum redactiones paginae "Exceptio firmat regulam" differant

 

== De novis interpretationibus ==

A primo brocardus ". . . in casibus non exceptis" clausulam habuit, quae, ut videtur, frequenti usu decidit, qua de causa etiam difficilior interpretatu factus est. Omisso usu cotidiano, qui "nullius regulae sine exceptione" opinione nititur, brocardus extremis verbis carens novum sensum recepit inter eos, qui conloquendi seque gerendi mores tractant. Linguam vernaculam (vel sermonem patrium, ut voluerunt antiqui) nemo nostrum e grammaticorum libris discit sed per vivae vocis exempla sibi adsumit. Loquendi scientia quam per exempla adsumpsimus plerumque normis regulisque tacitis nituntur, quae conscientiam nostram fugient, quoad violatae erint ab aliquo qui falso — id est, exceptione facta — loquitur. Item res se habent in convictu humano et societate. Leges regulaeque, litteris non mandatae, quae quidem tamquam ex communi conventione observantur, praesertim ab [[Ethnomethodologia|ethnomethodologis]] tractatae sunt.<ref>Heritage (1992); Goffman (2008).</ref> Si conlocutor vultum tuum vitat, si maiore quam opus est voce te adloquitur, si faciem suam solito propius a te admovet, ex his exceptiunculis eum intellegis mores quosdam tacitos violare.