Quantum redactiones paginae "Samaria" differant

Content deleted Content added
No edit summary
+nexus
Linea 2:
'''Samaria''' ([[Hebraice]] שומרון‎ ''Šoməron'' normativum, ''Šōmərôn'' Tiberianum; [[Arabice]] السامرة ''as-Sāmirah'') est [[regio]] [[historia|historica]] [[Palaestina|Palaestinae]] antiquae, a septentrione [[Galilaea]], a meridie Iudaea, ab oriente flumine [[Iordanes (flumen)|Iordane]], ab occidente [[Mare Internum|mari interno]] terminata.
 
Ibi decem e duodecim [[tribus Israelis]] ex [[Aegyptus antiqua|Aegypto]] reduces consederunt, [[Philistaei|Philistaeis]] debellatis. [[Salomon (rex)|Salomone]] mortuo, [[Regnum Israel (Samaria)|regnum Israel]], cuius primum [[caput (urbs)|caput]] Sichem erat ac mox urbs [[Samaria (urbs antiqua)|Samaria]], a [[Regnum Iudae|regno Iuda]] cuius caput erat [[Hierosolyma]] secessionem fecit. Anno [[722 a.C.n.]] reges [[Assyria|Assyriorum]] [[Salmanazar V]] (''Šulmanu-ašarid'') et [[Sargon II]] (''Šarru-kin'') Palaestinam subegerunt, urbem Samariam ceperunt et magnam partem incolarum in [[Media|Mediam]] deportaverunt. In eorum locum novos incolas eo transtulerunt, ''Cuthaeos'' dictos. Qui ad quoddam [[Iudaismus|Iudaismi]] genus quidem conversi sunt<ref>[[Flavius Iosephus]], [[Antiquitates Iudaicae|Ant. Iud.]] IX.277-291. Cf. XI.19.</ref> sed [[Samaritani]] a Hierosolymitanis sacerdotibus mox secesserunt et proprium templum in [[mons Garizim|monte Garizim]] tempore regis [[Darius I (rex Persarum)|Darii]] aedificatum coluerunt<ref>[[Flavius Iosephus]], [[Antiquitates Iudaicae|Ant. Iud.]] XI.310-312.</ref>. Ita nomen Samaria e radice Semitica ''šmr'' (custodire, tueri) ductum et fortasse munitam speculam initio designans<ref>Quamquam [[Liber I Regum|liber I Regum]] etymologiam e domino agri ducere maluit (16.24) ː ''Emitque montem Samariae a Somer duobus talentis argenti et aedificavit eum et vocavit nomen civitatis, quam exstruxerat, nomine Somer domini montis Samariae.''</ref> nomen urbis fuit antequam ex eo Assyriorum reges nomen provinciae imperii sui facerent.
 
Post paene quattuor saecula in [[Hasmonaei|Hasmonaeorum]] regnum vi inclusi sunt a [[Iohannes Hyrcanus I|Iohanne Hyrcano]], qui et templum et urbem Samariam delevit<ref>[[De bello Iudaico|BI]] I.64-65. [[Antiquitates Iudaicae|Ant. Iud.]] XIII.254-258 et 267-287</ref>, atque exinde [[Herodes Magnus|Herodi Magno]] subiecti qui Samariam urbem restituit novo nomine ''Sebaste'' appellatam in honorem [[Octavianus|Augusti principis]], Herodis amici<ref>[[Flavius Iosephus]], [[Antiquitates Iudaicae|Ant. Iud.]] XV.242, 293, 296. {{Strabo}} XVI.2.34. Nam Augustus Graece "Sebastos" dicebatur.</ref>. Ab anno [[6]] pars [[Iudaea (provincia Romana)|Romanae provinciae Iudaeae]] erat. Nihilominus cum [[Iudaei|Iudaeis]] plerumque hostiliter agebant atque anno [[51]]/[[52]] cruentum bellum inter duos populos ortum est, a procuratore [[Iudaea (provincia Romana)|Iudaeae]] [[Ventidius Cumanus|Ventidio Cumano]] et [[Fasti legatorum Syriae|legato Syriae]] [[Gaius Ummidius Durmius Quadratus|Gaio Ummidio]] severe compressum<ref>[[Flavius Iosephus]], [[Antiquitates Iudaicae|Ant. Iud.]] XX.118-136. [[De bello Iudaico|BI]] II. 232-246. [[Tacitus]], ''[[Annales (Tacitus)|Annales]]'' XII.54.</ref>. Atque [[Primum Bellum Iudaicum|primo bello Iudaico]] (66-73) Samaritani Romanis favebant contra Iudaeos. Hoc mutuum odium in ''[[Evangelium secundum Lucam|Evangelio secundum Lucam]]''<ref>X.25-37.</ref> Iesum Christum impulit ut [[Parabolae Iesu|parabolam]] boni [[Samaritani]] excogitaret qua manifestum faciebat Samaritanum hominem nonnumquam meliorem esse posse quam Iudaeum sacerdotem.