Quantum redactiones paginae "Nicolaus Lenau" differant

'''Nicolaus Lenau''', nomine saeculari ''Nikolaus Niembsch Edler von Strehlenau'' (natus ad [[Lenauheim|Csatád]] in [[Timiş (circulus)|Circulo Timiş]] die [[13 Augusti]] [[1802]]; mortuus [[Vindobona|Vindobonae-Oberdöbling]] die [[22 Augusti]] [[1850]]), fuit [[Imperium Austriacum|Austriacus]] [[Poësis epica|epochae]] [[Biedermeier]]anae [[poeta]] et [[auctor]] e [[Banatus|Banatu]] prognatus, qui lingua [[melancholia|melancholica]] [[metaphora|metaphoras]] [[natura]]e adhibuit ad monstrandum desperationem, [[dolor]]em mundi, (Theodisce ''Weltchmerz'')<ref>Haes vox a [[Jean Paul]] inventa et primum de Lenau dicta est.</ref> et internam hominum lacerationem.

Vindobonae et [[Bratislava]]e [[iurisprudentia]]e [[medicina]]eque studuit. Ex anno 1821, [[poema]]ta pepigit, praecipue ab [[Ludovicus Christophorus Henricus Hölty|Hölty]] et [[Fridericus Amadeus Klopstock|Klopstock]] motus. Mox animus eius intranquillus notus erat, qui fecit eum fugere velle ex ambientibus suffocantibus scriptorum Vindobonensium veluti [[Franciscus Grillparzer]] et [[Ferdinandus Raimund]]. Hereditate anno [[1830]] vendita, potuit omnino sese operibus scribendis dicare. Prima editio sub modesto titulo ''Gedichte'' prolata est anno 1832, cum anno 1831 familiaritatem contraxisset cum poetis Scholae Suebicae ([[Ludovicus Uhland]], [[Gustavus Schwab]], et alii). Quietem abhorrens inter annos 1832 et 1833 in [[Civitates Foederatae Americae|Civitates Foederatas]] migravit. In [[Europa continentalis|Europam]] autem reversus, mirabatur de prosperis eventibus quoad dilectionem erga opera sua in lectoribus. Anno [[1838]] sequebatur volumen ''Neuere Gedichte''. ProperPropter amores infelices cum Sophia von Löwenthal, Lenau collapsus est, et [[corpus|physice]] et [[mens|mente]].