Quantum redactiones paginae "Iohannes Brahms" differant

Diu Brahms luctabatur ut mundus ingenium eius a Schumann propheta praedictum agnosceret. Genus musicographicum Schumannense, quod primis in operibus imitabatur, deseruit compositionibus [[wolfgangus Amadeus Mozart|Wolfgangi Amadei Mozart]], [[iosephus Haydn|Iosephi Haydn]], [[Georgius Fridericus Handelius|Handelii]] et [[ioannes Sebastianus Bachius|Bachii]] perquisitis. Neque musicam polyphonicam saeculi XVI sprevit et sensim rationem propriam notarum componendarum mutavit. Itaque mox [[ludovicus van Beethoven|Ludovici van Beethoven]] successor dignissimus habebatur. Compositor, qui in initio inter neotericos Germanicos numerabatur, in cursu temporis factionem modernam circa [[hectoremhector Berlioz|Hectorem Berlioz]], [[franciscus Liszt|Franciscum Liszt]] et [[ricardus Wagner|Ricardum Wagner]] congregatam impugnavit. Ab istis proscriptus gloria gaudebat, quam opera »Deutsches Requiem« (op. 45, 1867) et »Triumphlied« (op. 55, 1871) pepererunt. In fine dominator concentuum fuit. Anno 1874 socius Academiae artium [[berolinum|Berolinensis]] cooptatus est et [[Cantabrigia]]e [[Vratislavia]]eque annis 1877 et 1881 doctor honoris causa proclamatus est. Anno 1886 eques Ordinis [[borussia|Borussici]] pro meritis in artibus musicaque factus est et ex anno 1889 Hamburgi incola honorarius fuit.