Quantum redactiones paginae "Andreas Gide" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Linea 7:
==Vita==
[[File:Escritores ausentes en el Segundo Congreso Internacional de Escritores para la Defensa de la Cultura.jpg|thumb|Scriptores maioris momenti in Congressu altero internationali culturae defendendae]]
Filius Pauli Gide, universitarii professoris Parisiensis in iurisprudentia et nepos oeconomi Caroli Gide in [[Normannia]] pueritiam egit. Natus est in familia piissima [[protestantismus|protestantica]] et in Schola Alsactiensi et Lycaeo Henrici IV studebat. Primus liber ''Les Cahiers d’André Walter'' (1891) de idealismo romantico et religioso iuvenis cuiusdam infelicis agitur: ob insaniam saepe solus fuit in adulescentia scribere coeperat. [[symbolismus (artes)|Symbolismus]] amplexus mox visiones proprias ostendebat - etiam quoad genus scribendi. Anno 1895 post mortem matris (pater iam annis XI ante mortuus erat) consobrinam Magdalenam Rondeaux in matrimonium numquam consummatum duxit.
Anno 1891 carmina prima edidit, ''Les Cahiers d'André Walter''. [[Blasius Pascal]] et [[Fridericus Nietzsche]] eum valde moverunt. Annis inter 1893 et 1894 itinera fecit in [[Africa Septentrionalis|Africa Septentrionali]]. Amicitiam contraxit cum [[Anscharius Wilde|Anschario Wilde]] in [[Algeria]] et in cursu temporis homophylophiliam sensit. Anno 1896 demarchus factus est in oppido [[La Roque-Baignard]]. Anno 1897 vulgavit ''Les nourritures terrestres'' (ubi hedonismus purus praedicatur), anno 1896 ''Le Prométhée mal enchaîné'' et anno 1900 ''Lettres à Angèle,''. Anno 1908 pro periodico litterario ''La Nouvelle Revue Française'' operam navabat. [[primum bellum mundanum|Primo bello panscosmico]] terminato fama eius valde crescebat. Annis 1920 inspirationem apud Gide invenerunt e.g. [[Albertus Camus]], [[Ludovicus Cernuda]] et [[Ioannes Paulus Sartre]]. Anno autem 1923 librum quendam [[Theodorus Dostoevskij|Theodori Dostoevskij]] edendum curavit. Cum anno 1924 [[homosexualitas|homosexualitatem]] in opere ''Corydon '' defenderet, critica praevalebat; Andreae ipsi opus citatum optimum habitum est. Anno 1923 filia Catharina nata est, quae nata Elisabethae van Rysselberghe. Uxor legitima Magdalena autem anno 1938 naturae concessit. Statim matrimonii sui numquam perpetrati argumentum in libro ''Et nunc manet in te'' (1951) sumpsit. Ex anno 1925 de condicionibus scelestorum emendandibus cogitabat et anno post autobiographia ''Si le Grain ne Meurt'' prelo mandata est.
A mense Iulio 1926 usque mensem Maium 1927 cum amasio Marco Allégret colonias Francicas in Africa visitavit: terrae visae fuerunt [[Res publica Congensis]], [[Res publica Africae Mediae]], [[Tzadia]] et [[Cammarunia]]. Peregrinationes suas foliis narravit (''Voyage au Congo'', 1927, et ''Le Retour du Tchad'', 1928) politicam Francicam externam criticans et reformationes oeconomicas, quae et Europaeis et Africanis prodessent, proponens. Abusus operariorum in Africa servituti comparavit. Annis 1930 tempus breve [[communismus|communismo]] favens [[unio Sovietica|Unione Sovietica visitata]] ilico talem amentiam longe a se proiecit. Communismi reprehensio et editio libri ''Du retour de l'URSS'' sodales amicos terruit. Anno 1933 cooperationes fecit cum [[Inguarus Stravinskij|Inguaro Stravinskij]] in ballatione ''Perséphone''. [[secundum bellum mundanum|Secundo bello mundano]] saeviente Africam recoluit (anno 1942) unde non ante 1945 reditum est. Anno 1947 praemio Nobeliano honoratus est - tamen, anno 1952 libri eius ab Ecclesia Indice librorum prohibitorum positi sunt.<ref>[https://sourcebooks.fordham.edu/mod/indexlibrorum.asp Elenchus librorum prohibitorum annis inter 15S7 et 1966]</ref> Saepe in fabulis Milesiis agitur de moralitate ancipiti, quae vitam eius implebat.<ref> Moeller, Charles: ''El silencio de Dios: Camus, Gide, A. Huxley, Simone Weil, Graham Greene, Julien Green, Bernanos'', Editorial Gredos. ISBN 978-84-249-3339-5.</ref>
| |||