Quantum redactiones paginae "Gustavus Courbet" differant

Content deleted Content added
Linea 6:
Propositum erat Gustavum iurisprudentiae studere, qui [[Lutetia]]e se magis picturis dedisse dicitur. In principio fuit in officinis [[carolus de Steuben|Caroli de Steuben]] et [[nicolaus augustus Hesse|Nicolai Augusti Hesse]], postea ipse in [[museum Lupariense|Museo Lupariensi]] in veterum opera intentus erat, inter quos maxime [[hispania|Hispanica]] ei placebant. [[naturalismus humanisticus|Naturalismo]] se adhaesit et praesertim plagas, facias et mores pinxit: pro artificiis habitus burgensem et rusticum sibi eligebat. Opera magna iuventutis portabant titulos ''Viri cum zona'' (effigies suimetipsius) et ''Temporis post cenam ad Ornans'' (1849) et vestigia classicorum studiorum utique prae se ferebant.
 
Sed iam anno 1851 in operibus ''Sepulturae ad Ornans'' et ''Latomorum'' modernitatem et naturalismum amplexus est. Artificia et [[romanticismus|Romanticismum]] et [[classicismushistorismus|classicismum]] respuentia rem ipsam veram pro re ficticia imponebant. Ut quam vehementissime opiniones generales tunc validas vetaret argumenta leviora praetulit de: ''Agricolis ebriis ad Flagny'' (1852), ''Mulieribus se lavantibus'' (1853), de ''Luctantibus circensibus'' (1853), de ''Femina cum psittaco'' (1866) de ''Dominulis Sequanensibus'' (1857).
 
Contumacia in vetustis reprehendendis augebat et mox motionibus revolutionariis interfuit, ubi e.g. [[petrus Iosephus Proudhon|Petrum Iosephum Proudhon]] et [[aemilius Zola|Aemilium Zola]] sequebatur. Velut pictor ad instar scriptorum ideas novas tam politicas quam morales promovebat. Vanitas fecit, ut honorem [[legio Honoris|Legionis Honoris]]<ref>His verbis praemium negavit: ''Post mortem meam omnes dictanto: istum virum numquam scholae, ecclesiae, institutionum, academiae quarunquam participem fuisse; neque - ante omnia! - gubernii cuiusquam!''</ref>refutaret et [[Commune Parisiorum anni 1871]] fovebat. In istis circulis tamquam praeses commissionis de artibus Columnae Vendôme demolitionem iussit. Cum postea de flagitio illo iactanter gloriaretur, anno 1877 condamnatus est. Poenae se sustulit in [[Helvetia]]m confugens.