Quantum redactiones paginae "Alexander Dumas (pater)" differant

Filius generalis [[napoleo I (imperator Franciae)|Napoleonici]] [[thomas Alexander Dumas|Thomae Alexandri Dumas]] educationem saepe interrompitam habuit. Annos XX natus in officium ducis [[aurelianum|Aureliani]] venit ubi bibliothecarii munere fungebatur. Id eo momento factum est, quo dramati eius historico »Henri III et sa cour« (1829) plausum erat. Hoc a multis contemporaneis triumphum [[romanticismus|Romanticismi]] super theatrum classicum putatum est. Annis inter 1830 et 1831 sequebantur dramata haec: »Stockholm, Fontainebleau et Rome« (inspirantibus [[ioannes Volfgangus Goethius|Goethio]] et [[fridericus Schillerus|ShilleroSchillero]]), »Antony«, »Charles VII chez ses grands vassaux«, »Napoléon Bonaparte«. Levitas et praesentatio facilis in argumentis tumultuosis, phantasia infinita et exprimendi vigor in eius litteris omnes captabant. Creationum multitudo attamen non sufficiebant ad gloriam divitiasque adipiscendas. Lectores quo magis legebant eo vehementius nova postulabant. Itaque Dumas famulos multos instituit, quorum quidam varia sibi asseruerunt, verbi gratia dominus Gaillardet drama »La tour de Nesle«; etiam [[Augustus Anicet-Bourgeois]] saepe auxiliabatur.