Quantum redactiones paginae "Musica classica" differant
Content deleted Content added
m +Nexus (1K, 10K) |
m ~ |
||
Linea 6:
<br>In '''ultimo''': [[Eduardus Grieg]], [[Eduardus Elgar]], [[Sergius Rachmaninov]], [[Georgius Gershwin]], [[Aram Khachaturian]].]]
'''Musica classica''' est [[musica artis]] in [[mos|moribus]] [[musica]]e [[musica religiosa|liturgicae]] et [[musica saecularis|saecularis]] [[Civilizatio Occidentalis|Occidentalis]] producta, circa [[saeculum 9|saeculum nonum]] nata et per aetatem latam ex eo tempore ad tempora praesentia exstans.<ref name="Music 2007">"Classical", ''The Oxford Concise Dictionary of Music,''
Musica classica a [[Musica#Classicae memoriae non-Occidentales|musica non-Occidentali]] et [[musica vulgaris|musica vulgari]] usu [[notatio musica|notationis musicae]] distinguitur, itaque [[compositio extemporanea|improvisatio]], quae saepe in musica non-Occidentali et musica vulgari auditur, non sinitur solet, nisi in finiendae [[compositio]]nis locis quibusdam. Musica classica a musica vulgari semper differt, quamquam [[compositor]]es possunt locos e [[carmen|carminibus]] vulgaribus laudare; non autem multa differt a [[musica popularis|musica populari]] ante [[saeculum 20|saeculum vicensimum]].
Linea 79:
[[Opera]] scaenica romantica longiores et maius mirificae sunt. [[Iosephus Verdi]] et [[Ricardus Wagner]] artem scaenicam praecipue colebant; Wagner opus totius artis ([[Theodisce]] ''Gesamtkunstwerk'') facere vult (exemplum 8 supra).
[[Pantomimus ballationis]] quoque in scaena fuit (nonnumquam in eisdem [[theatrum operaticum|theatris]] atque opera), et compositores novam musicam [[saltatio]]nis scripserunt, quae potest etiam sine saltationibus in concentu cantari. [[Petrus Ilyich Tchaikovski]] plures clarissimos pantomimos fecit, ut ''[[Romeo et Iulietta (Tchaikovski)|Romeo et Iulietta]]'' (exemplum 9 supra), ''[[Nucifrangibulus]],'' et ''[[Lacus
[[Fasciculus:ErlkoenigSchubertManuscriptPage.png|thumb|Pagina manu [[Franciscus Schubert|Schubert]] scripta; incipit carmen ''Der Erlkönig'' (h.e. ''Rex [[Alfus|Alforum]]'') cum verbis a [[Goethe]] scriptis.]]
Linea 95:
Aliud systema est musica [[dodecaphonum|dodecaphonica]], ubi [[dodecaphonum]] in loco scalae adhibetur. Hoc est, nullus tonus est [[tonicus (musica)|tonicus]], sed omnes scalae gradus pondus aequum habent. Dodecaphonum est quasi melodia, omnes [[duodecim]] tonos continens, quae fundamentum compositionis est; sensu strictissimo, nullus tonus iterum antequam alius audiuntur.<ref>Grout, cap. XX.</ref> Compositor potest dodecaphonum invertere aut retroagere aut aliis modis variare. [[Arnoldus Schoenberg]] musicam dodecaphonicam invenit; [[Albanus Berg]] et [[Antonius Webern]] a Schoenberg artem didicerunt; alii ut Americani [[Milton Babbitt]], [[David Del Tredici]], [[La Monte Young]] quoque dodecaphonis usi sunt.<ref>Ross 2007:402, 489-493.</ref>
Sunt autem qui musicam scriberent omnino sine clave, vel [[atonalitas|atonalem]]. [[Carolus Ives]] musica vulgari [[Civitates Foederatae|Civitatum Foederatarum]] usus est in [[symphonia|symphoniis]] et aliis compositionibus, ubi chordae dissonantiae et plures melodiae inter se quasi pugnantes sonum Americanum faciunt. Dixit "Quare tonalitas ipsa eiicienda sit, non video; quare semper praesens sit, non video."<ref>"Why tonality as such should be thrown out for good, I can't see," scripsit Ives
[[Minimalismus]] est [[schola]] musicae atonalis cuius compositores principes sunt [[La Monte Young]], [[Stephanus Reich]], [[Philippus Glass]].<ref>Ross, p. 492-507.</ref> Haec musica fragmentis melodiarum, vel chordis quae quam lentissime mutantur, vel sonis simplicissimis utitur. Compositio minimalistica prima fortasse fuit ''[[4' 33"]]'' a [[Ioannes Cage|Ioanne Cage]] facta, quam clavilista [[David Tudor]] anno [[1952]] Woodstock primus egit. Tudor ad clavilem sedit et, ut videtur, nihil cecinit per quattuor minutas et triginta-tres secundas.<ref>Ross 2007:368–369.</ref>
Linea 272:
* Ross, Alex. [[2007]]. ''The Rest is Noise: Listening to the Twentieth Century.'' Novi Eboraci: Farrar, Straus, et Giroux. ISBN 978-0-374-24939-7.
* Schaub, Stefan. [[1988]]. ''Ewig fernes Paradies. Eine Einführung in klassische Musik.'' SV International. ISBN 978-3-7263-6527-1.
* Schuller, Gunther. [[1997]]. ''The Compleat Conductor.'' Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 0-19-506377-5.
{{1000 paginae}}
{{Myrias|Ars}}
| |||