Quantum redactiones paginae "Virgo Vestalis" differant

Content deleted Content added
Linea 2:
'''Virgo Vestalis,'''<ref>D. P. Simpson, ''Cassell's Latin Dictionary'' (Novi Eboraci: Wiley Publishing, 1968), 639.</ref><ref>John C. Traupman, ''The Bantam New College Latin and English Dictionary,'' ed. 3a (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 447.</ref> simpliciter '''Vestalis,'''<ref>Liv. 1, 3 sq.; Plin. 28, 4, 7, § 39; Ov. F. 2, 383 al., in Lewis & Short, s.v. "Vesta," in ''A Latin Dictionary; Founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary'' (1879).</ref><ref>"Vestalis . . . (''sc.'' virgo)," John T. White, ''The White Dictionary'' (Chicago: Follett Publishing Company, 1928), 639.</ref><ref>D. P. Simpson, ''Cassell's Latin Dictionary'' (Novi Eboraci: Wiley Publishing, 1968), 639.</ref> [[antiquitas|antiquitate]] fuit [[sacerdos]] [[Vesta]]e [[dea]]e, cuius [[templum|templo]] [[Roma]]e inserviebat. Collegium Vestalium ab incunabulis Romanae civitatis usque ad annum [[391]] duravit, cum Christianus imperator [[Theodosius I]] eas e templo exire iussit ː qui annus velut finem quendam publico paganismo in Imperio Romano imposuit. Quamdiu vero viguit religio vetus ipsam salutem reipublicae Romanae e ritibus Vestalium pendere aestimabant.
== De religione et castitate ==
Si antiquis [[fabula|fabulis]] credimus, iam ante Urbem conditam fuere Vestales virgines, quoniam [[Rhea Silvia]], [[Romulus|Romuli]] mater, Vestalis [[Alba Longa|Albani]] regis iussu facta est. Postea, [[Numa Pompilius]], secundus Romanorum rex, Vestalibus leges dedit. Ex eo tempore fuerunt primum quattuor, deinde sex, denique septem Vestales, inter viginti puellas delectae. Per triginta annos in [[Forum Romanum|foro Romano]] in [[atrium Vestae|atrio Vestae]] habitabant, unum e praecipuis officiis illis erat ignis sacer in [[Vesta]]e aede alendus. Tripertitum erat tempus sacerdotii ː per decem primos annos discebant, per decem sequentes cultum absolvebant, per decem ultimos novicias docebant. Puram vitam agebant, vetitae erant nubere. AQuocircaQuocirca in magno honore habebantur et in publico ab anno 42 a.C.n. etiam [[Lictor|lictores]] cum [[Fasces|fascibus]] eis praeibant<ref>[[Plutarchus]], ''Numa'' X.</ref>. Propter gravissimam culpam, vel usque ad mortem verberabantur vel vivae in sepulcrum in agro "scelerato" dicto ad portam Collinam coniciebantur<ref>[[Plutarchus]], ''Numa'' X.</ref> vel de rupe Tarpeia praecipitabantur. In summa tradunt duodecim aut, ut quidam scribunt, sex et viginti Vestales ita periisse. Supplicia tam dura paulatim rariora fiebant et pauci [[Imperator Romanus|imperatores]] incestas Vestales vivas sepeliendas adhuc iusserunt ut [[Domitianus]]<ref>[[Suetonius]], ''Domitianus'' VIII.</ref> et [[Caracalla|Caracallus]]... Non omnes tamen sacrosanctam castitatem earum verebantur : nam [[Caracalla|Caracallus]] unam e quattuor Virginibus quas supplicio adfecit ipse dehonestasse dicebatur<ref>[[Dio Cassius]], ''[[Historia Romana (Dio)|Historia Romana]]'' 78.16.</ref> et [[Elagabalus]] ad liberos 'diviniores' gignendos Vestalem Aquiliam Severam indignantibus omnibus uxorem duxit<ref>[[Dio Cassius]], ''[[Historia Romana (Dio)|Historia Romana]]'' 80.9.</ref> ! Maxima vero erat earum auctoritas: e. g. capitis damnato a Vestalibus auxilium petere licebat; tum magistratus vitae eius parcere debebant.
 
== De Vestalibus in iure civili ==