Quantum redactiones paginae "Suleimanus I (sultanus Ottomanicus)" differant

[[Fasciculus:Semailname 47b.jpg|thumb|Suleimanus Magnificus iuvenis.]]

'''Suleimanus I'''<ref>Ad fontes nominis vide [[Suleimanus]]</ref> (natus [[Trapezus|Trapezunte]] die [[6 Novembris]] [[1494]] aut [[27 Aprilis]] [[1495]] aut mense Aprili aut Maio [[1496]]; mortuus ad arcem [[Sigethum]] [[Hungaria]]e die [[6 Septembris]] [[1566]]) fuit a die [[21 Septembris]] [[1520]] usque ad [[mors|mortem]] [[chalipha]] et decimus et clarissimus [[imperator]] [[Imperium Ottomanicum|Ottomanicus]]. Regnum eius diuturnissimum [[historia]]e [[Ottomanidae|Ottomanicae]] fuit. In [[Europa]] etiam '''Suleimanus magnificus'''<ref>"''Suleimanus'' magnificus ille imperator": Thomas Smith, ''Epistolae quatuor'' (Oxonii, 1674) {{Google Books|W69QUyNhs0YC|vol. 1 p. 57}}</ref> appellatur, in [[Levans|Levante]] autem ''Süleymān al-Qānūnī'' (litteris Arabicis سليمان القانوني), quod nomen Latine "Suleimanus legis lator" significat.

 

== Vita ==

=== Exordia ===

Suleimanus I ex [[Selimus I (sultanus Ottomanicus)|Selimo I]] et Hafsa muliere [[Trapezus|Trapezunte]] natus est. Annus ac dies natalis in fontibus varie indicantur, sive dies [[27 Aprilis]] sive [[6 Novembris]] anni [[1494]] aut [[1495]] aut [[1496]]. Iam anno [[1509]] praefectus [[Theodosia (urbs)|Theodosiae]] urbis [[Crimaea]]e (tempore Ottomanico ''Kefe'' dictae) factus est, anno [[1513]] [[Magnesia ad Sipylum|Magnesiae ad Sipylum]].

 

Patre mortuo die [[21 Septembris]] [[1520]], Suleimanus in [[sultanus|sultanum]] evectus est. Quamquam mortem patris certe non exspectavit, tamen condicio rerum potiendi opportuna erat: tres fratres eius Muradus, Mahometus, et Abdullah anno [[1514]] a Selimo patre interfecti erant, quare Suleimanus heres relictus est unicus.<ref>Ahmed Tevhid Bey laut Danişmed, in ''Osmanli Tarihi Kronoloji'' II.5.</ref> Sunt quidem, qui filios principis demum Suleimano regnante interfectos esse arbitrentur.

 

Suleimanus, ut mos erat [[Ottomanidae|Ottomanidarum]], [[ars|artem]] didicerat, scilicet aurificis. Praeterea linguam [[lingua Turcica|Ottomanicam]], [[lingua Arabica|Arabicam]], [[lingua Persica|Persicam]] et Turcicam [[Chanatus]] [[Chanatus Tsagatai|Tsagatai]] didicerat.<ref>Esin Atıl, ''Süleymanname'' (Vasingtoniae, 1986), 20.</ref>

 

 

=== Res gestae exterae ===

Suleimani gloria imprimis in eo nititur, quod [[imperium Ottomanicum]] non solum ambitu divitiisque auxit, sed ad summum potentiae fastigium eduxit.

 

Cum debitum imperii occupati tributum recusatum esset, primum ex tredecim bellis inchoavit, quod [[Regnum Hungariae|Regno Hungariae]] intulit. Victor urbes [[Sabac]], [[Semlin]] et anno [[1521]] [[Belgradum]] cepit.

 

Anno [[1522]], insulam [[Rhodus|Rhodum]] aggressus est, quae, postquam per sex menses obsessa est, die [[25 Decembris]] [[1522]] se dedidit. Insula in Imperium Ottomanicum inserta est, [[Eques (medium aevum)|Equitibus]] [[Ordo Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani|ordinis Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani]], qui Rhodum strenuissime defenderant, ut impune abirent concessum est. Qui anno [[1530]] in [[Melita (insula)|Melita]] insula sedes collocaverunt, ubi anno [[1565]] iterum, frustra tamen, a Suleimano oppugnati sunt. Rhodo capta, Suleimanus mense Aprili anno [[1526]] [[exercitus|exercitu]] 100&thinsp;000 virorum et 300 [[canno]]num denuo Regno Hungarico bellum intulit. Die [[29 Augusti]] [[Pugna Mohacsensis|pugna Mohacsensi]] victoriam adeptus est, die [[10 Septembris]] [[Pest]] et [[Buda]] victori portas aperuerunt. Hungaria inter Imperium Ottomanicum et Imperium [[Domus Habsburgensis|Dominium Austriae]] divisa est, maiore parte ad [[Ottomanidae|Ottomanidas]] perveniente. Ex terris [[Austria]]cis cum Hungaricis coniunctis postea [[Imperium Austro-Hungaricum]] ortum est.