Quantum redactiones paginae "Franciscus Petrus Schubert" differant

[[Puer]] [[quinque]] annos natus praeceptum ex patre accipere coepit, atque proximo anno in patris [[schola]] [[matriculatio|matriculavit]]. Sua [[educatio]] propria in musica eodem tempore coepit. Pater continenter eum elementa [[violina]]e,<ref name="Duncan3"/> et Ignatius [[frater]] eum [[clavile]] docebat.<ref name="GibbsLife25">[[#GibbsLife|Gibbs (2000)]], p. 25.</ref> Schubert [[septem]] annos natus Michaelem Holzer, [[organista]]m templi et magistrum [[chorus|chori]] loci, audire coepit; curriculum autem Holzeranum solum in [[sermo]]nibus verbisque admirationis ut videtur consistitit,<ref>Maurice J. E. Brown, ''The New Grove Schubert,'' ISBN 0393300870, pp. 2–3.</ref> et [[puer]] plus ex usu cuiusdam comis [[coniugator]]i<!--joiner (Ainsworth)--> addicti<!--apprentice-->, qui eum ad [[merx|receptaculum mercium]] [[clavile|pianoforte]] in vico ducebat, ubi melioribus [[instrumentum musicum|instrumentis]] canere poterat.<ref name="Wilberforce3">[[#Wilberforce|Wilberforce (1866)]], p. 3.</ref> Etiam [[viola (instrumentum)|viola]]m in [[quadricinium chordarum|quadricinio chordarum]] familiari psallebat, fratribus [[Ferdinandus Schubert|Ferdinando]] Ignatioque violinam et patre [[violoncellum]] psallentibus. Schubert multa ex suis [[quadricinium nervorum|quadriciniis]] primis pro hoc grege composuit.<ref name="GibbsLife26">[[#GibbsLife|Gibbs (2000)]], p. 26.</ref>

 

 

Interim, suo ingenio in compositionibus manifesto, Schubert aliquando [[orchestra]]m Stadtkonvikt ducere permissus est, et Salieri eum in compositione [[theoria musicae|doctrinaque musica]] nonnullos annos privatim docebat.<ref name="Duncan9">[[#Duncan|Duncan (1905)]], 9.</ref> Fuit exemplum generis orchestrae idiotarum pro qua Schubert multas ex suis compositiones fecit. Per reliquum pueri commorationis apud Stadtkonvikt, multam composuit [[musica camerata|musicam cameratam]], inter quam [[carmen|carmina]], res diversas pro [[clavile|pianoforte]], atque inter conatus audaciores, ''[[Kyrie]]'' (D. 31) et ''[[Salve Regina]]'' (D. 27), [[octocinium]] pro [[aerophonium|instrumentis venti]] (D. 72/72a, ad celebrandam matris mortem anno [[1812]] habitum),<ref name="Frost9">[[#Frost|Frost]], p. 9.</ref> [[cantata]]m pro [[cithara Hispanica|cithara]] et [[vox|vocibus]] [[mas|maribus]] (D. 110, ad honorandum patris [[natalis|natalem]] anno [[1813]]), et [[Symphonia 1 (Schubert)|Symphoniam Primam]] (D. 82).<ref name="Duncan10">[[#Duncan|Duncan (1905)]], p. 10.</ref>

Anno [[1813]] exeunte, a Stadtkonvikt discessit, domumque rediit ut in Normalhauptschule operam daret ut [[schola|magister]] fieret. [[1814|Proximo anno]] in scholam patriam ut magister discipulorum minimorum ingressus est, ubi plus quam duo annos operam servilem<!--drudgery--> patiebatur, quam frustra perfungebatur.<ref name="Duncan13">[[#Duncan|Duncan (1905)]], 13–14.</ref> Aliae autem exspectationes compensationibus erant. Imprimis [[Antonius Salieri|Salieri]] privatim audiebat, qui musicam Schubert exercitationem plus quam alii magistri adiuvit. Schubert sua studia cum Salieri anno [[1817]] confecit.<ref name="Duncan9"/>

 

 

[[Unus]] ex uberrimis annis Schubertianis fuit [[1815]], cum plus quam 20&thinsp;000 [[mensura (musica)|mensuras]]<!--bars--> musicae componeret, quarum plus quam dimidium pro [[orchestra]] fuerunt, inter quas [[novem]] opera ecclesiastica, una [[symphonia]], et circa 140 [[Lied]]er.<ref name="Newbould40">[[#Newbould|Newbould (1999)]], 40.</ref> Eodem anno, in [[Anselmus Hüttenbrenner|Anselmum Hüttenbrenner]] et [[Franciscus von Schober|Franciscum von Schober]] incidit, qui ipso vivo amici perpetuo fuerint. [[Ioannes Mayrhofer]], alius amicus, ei a Spaun [[1814]] commendatus est.<ref name="CambridgeCompanion108">[[#CambridgeCompanion|Gibbs (1997)]], 108.</ref> [[Maynard Solomon]], [[musicologia|musicologus]] [[Civitates Foederatae|Americanus]], subiecit viros ad se Schubert amatorie attraxisse,<ref>Maynard Solomon, "Franz Schubert and the peacocks of [[Benvenuto Cellini]], ''19th-Century Music'' 12(1989):193–206.</ref> sed alii eruditi hanc propositionem summo studio reiecerunt.<ref>"Schubert: Music, Sexuality, Culture," ''19th-Century Music'' 17(1993):3–101.</ref> [[Rita Steblin]], [[musicologia|musicologa]] et [[mulier]] rerum Schubertianarum perita, adseruit eum "mulieres venari."<ref>Rita Steblin, "The Peacock's Tale: Schubert's Sexuality Reconsidered," ''19th-Century Music'' 17(1993):5–33; Rita Steblin, ''Babette und Therese Kunz: neue Forschungen zum Freundeskreis um Franz Schubert und Leopold Kupelwieser'' (Vindobonae: Vom Pasqualatihaus, 1996), ISBN/ISMN: 3901254161; Rita Steblin, "Schubert’s 'Nina' and the True Peacocks," ''The Musical Times'' 138(1997):13–19; Rita Steblin, ''Die Unsinnsgesellschaft: Franz Schubert, Leopold Kupelwieser und ihr Freundeskreis'' (Böhlau, 1998), ISBN 3205988205; Rita Steblin, "Schubert’s Problematic Relationship with Johann Mayrhofer: New Documentary Evidence," in ''Essays on Music and Culture in Honor of Herbert Kellman,'' ed. Barbara Haggh (Lutetiae: Minerve, 2001), 465–495; Rita Steblin, "Schubert’s Pepi: His Love Affair with the Chambermaid Josepha Pöcklhofer and Her Surprising Fate," ''The Musical Times'' (2008):47–69.</ref>