Emendatio ex 22:03, 23 Septembris 2017 recensere Lesgles (disputatio \| conlationes) Magistratus 26 061 edits Plantagenista ← Differentia superior		Emendatio ex 17:24, 2 Augusti 2019 recensere abrogare Neander (disputatio \| conlationes) Magistratus 14 822 edits mNo edit summary Differentia proxima →
Linea 4: == Ricardus ab [[Eduardus IV (rex Anglicus)\|Eduardo IV]] praeumbratus == Ricardus [[2 Octobris]] [[1452]] castris nomine [[Fotheringay]] natus est, filius octavus [[Ricardus (dux Eboracensis)\|Ricardi]], Eboraci ducis, uxorisque eius [[Caecilia Neville\|Caeciliae Neville]] et postulationem possidebat maiorem Angliae throni, in quo illo tempore [[Henricus VI (rex Anglicus)\|Henricus VI]] rex sedebat. Parte secunda saeculi decimi quinti Ricardus intererat [[Rosarum Bellum\|Rosarum Bello]] inter confoederatos [[Domus Lancastriae\|Domum Lancastriae]] et [[Domus Eboracensis\|Domum Eboracensem]] gesto. Cum pater suus necatus esset proelio ad Wachefeldam gesto, Ricardus puer modo erat, cui postea consulebat [[Ricardus Neville (comes Warwicensis)\|Ricardus Neville]], decimus sextus Varvici comes, historiae peritis nomine "Regis Factor" notus, quia ipse auctoritatem magnam habebat pertinentem ad Rosarum Belli progressum. Ricardus Neville auxilium tulit ad potentiam [[Henricus VI (rex Anglicus)\|Henrico VI]] eripiendam et regem faciendum [[Eduardus IV (rex Anglicus)\|Eduardum IV]] Ricardi fratrem natu maximum. Fratre suo rege Ricardus Glocestriae dux probabat fidelitatem suam sicut monstravit fine Rosarum Belli se esse imperatorem maius ingeniosum. [[October\|~~Octobre~~Octobri]] [[1470]] anni una cum fratre natu maiore fugit oppidum Alkmaer nominatum Batavia situm, cum utriusque frater natu medius, Georgius [[Plantagenista]], Clarentiae dux, foederatus factus esset Varvici comitis interea domus Lancastriae socii. Die [[14 Martii]] [[1471]], Ricardus comes [[Eduardus IV (rex Anglicus)\|Eduardi IV]] Angliam rediit. Cum iter Londinium facerent, [[Georgius (dux Clarentiae)\|Georgius]], dux Clarentiae, regressus est ad fratres suos, amnestia adfectus est ab Eduardo et se Eboracensem domum iterum adgregavit. Paulo post, Eduardus finaliter vicit Lancastriae domum. [[Henricus VI (rex Anglicus)\|Henricus VI]] comprehensus menteque captus necatus est. Statim fere conflictiones novae sunt ortae, illo tempore inter fratres Georgium Clarentiae ducem atque Ricardum Glocestriae ducem. Georgius maritus [[Isaberlla Neville\|Isabellae Neville]], filiae Varvici comitis, habuit postulationem dimidiarum possessionium amplarum familiae Neville a rege autem confiscatarum. Quod annexum Eduardum, maritum filiae natu minoris Varvici comitis, [[Anna Neville\|Annae]], [[Henricus VI (rex Anglicus)\|Henrici VI]] filium, necaverat, possessiones totas postulavit. Eo autem loco Ricardus tunc undeviginti annos natus conflictionum orientium causa fuit, quia voluit Annam in matrimonium ducere. Georgius non potuit admodum opprimere Ricardi postulationes, subiectam tributis ab [[Eduardus IV (rex Anglicus)\|Eduardo IV]] et politicis officiis et possessionibus familiae Neville autem fecit approbationem suam nuptiarum eorum. Ricardo tandem permissus est Annam in matrimonium ducere, sed possessionibus parvis et officiis minoribus modestis affectus est. At illis officiis Ricardus potuit fundamentum potentiae stabile in Anglia septentrionali adipisci. Ante omnia Eboraci oppidi incolis antea Lancastriae domui faventibus gratior factus est. Praeterea omnes fontes indicant matrimonium suum cum Anna Neville fuisse concentionis plenum. Ricardo Anna peperit filium, Eduardum de Mediolanio ([[1473]] - [[9 Aprilis]] [[1484]]), qui Cambriae princeps factus brevi tempore post mortuus est. Anna etiam mortem obiit ante Ricardum. Linea 27: [[Fasciculus:Henry Tudor of England cropped.jpg\|thumb\|Henricus VII Angliae rex]] Ricardus III rex statim coepit cognitoribus factionis Elisabethae Woodville officia superiora habentibus potentiam eripere. ~~[[October\|Octobre]]~~Octobri mense [[1483]] anni confoederatum pristinum, Henricum Stafford, Buccinghaniae ducem, declaravit proditorem. Buccinghaniae dux collocutus erat cum [[Henricus VII (rex Anglicus)\|Henrico Tudore]], herede ultimo Lancastriae domus et Henrico VII Angliae rege seriore, et illi commendavit Angliae invasionem. [[1 Novembris]] dux carnificatus est Buccinghaniae. Domus autem Eboracensis minime diu eum supervixit. Principio [[Aprilis]] mensis [[1484]] anni Eduardus heres throni mortem obiit, [[16 Martii]] [[1485]] Anna regina. Die [[7 Augusti]] [[1485]], [[Henricus VII (rex Anglicus)\|Henricus Tudor]] tandem Angliam invasit. Milfordiensi portui Anglicam terram una cum exercitibus Gallicis atque Cambricis intravit. Paucis modo repugnantibus itinere quam celerrimo potuit pervenire Lichfeldiam. Ricardus illi obambulavit et die lunae, [[22 Augusti]], prope oppidum [[Proelium ad Bosworth\|Bosworth]] nominatum pugnatum est coronae causa Angliae. Primo Ricardus III vincere visus est exercitu suo numero superante eum Henrici; cum autem conaretur [[Henricus VII (rex Anglicus)\|Henricum Tudorem]] defendenter modo pugnantem in fronte adgredi, a socio Domino [[Gulielmus Stanley\|Gulielmo Stanley]] desertus est. Id factum Ricardo erat capitis damnatio. Corpus eius postea constupratum plebi monstratum est Legacestriae in taberna nomine "The New Wake" tandemque monasterio ibi sepultus est. Fertur monasteriis dissolutis eius reliquias iactas esse in flumen propiorem Legram, cum sint res indicantes reliquias mansisse Legacestriae. Tabula memoriae in cathedrali reminiscitur Ricardi. Henricus Tudor se declaravit die post proelium [[Henricus VII (rex Anglicus)\|Henricum VII]] Angliae esse regem; ergo fundator fuit [[Domus Tudoris]].

Quantum redactiones paginae "Ricardus III (rex Angliae)" differant