Quantum redactiones paginae "Franciscus Petrarca" differant

de notionibus
Content deleted Content added
m →‎Vita: Nexum internum instauravi.
de notionibus
Linea 2:
[[Fasciculus:Petrarca01.jpg|thumb|Signum Francisci Petrarchae [[Florentia]]e]]
{{L1}}
'''Franciscus Petrarca,'''<ref>''Francisci Petrarcae Epistolae de rebus familiaribus et variae'' studio et cura Iosephi Fracassetti. Florentiae 1863.</ref> sive '''Petrarcha,'''<ref>{{Lexfons}}</ref> [[Lingua Italiana|Italiane]] '''Francesco Petrarca''' (natus [[Arretium|Arretii]] die [[20 Iulii]] [[1304]]; mortuus [[Arquatum (Venetia)|Arquati]]<ref>Seu Arquatae: [[Lingua Italiana|Italiane]] ''[[:it:Arquà Petrarca|Arquà Petrarca]]''.</ref> die [[19 Iulii]] [[1374]]) fuit [[poëta]] [[poëta laureatus|laureatus]] linguarum [[lingua Italica|Italicae]] et [[lingua Latina|Latinae]], [[scriptor]] insuper epistularum, primus auctor etiam (cum [[Dantes Alagherius|Dante Alagherio]]) "[[renascentia]]e" et revivificationis [[res classicae|linguarum classicarum]].
 
== Vita ==
Franciscus Petrarcha, filius cuiusdam [[Petracco|Petracci]] [[Florentia|Florentini]] mercatoris, [[Arretium|Arretii]] natus, adulescens [[Avenio]]ne vixit. De patria sua Italia scripsit: "agnosco validum patriae revocantis amorem."<ref>Ecloga VIII, v. 56.</ref> [[Monspessulanus|Montepessulani]] [[Bononia]]eque universitates frequentavit. Postea Avenionem reversus est et illic carmen epicum Latine composuit, ''[[Africa (Petrarca)|Africa]]'' titulo, ubi victorias [[Scipio Africanus Maior|Scipionis Africani]] narravit. Ut scriptor excellens et collector litterarum Latinarum laudatus est per [[Europa]]m. A die [[6 Aprilis]] [[1327]] quo Lauram primum vidit, carmina de illa, quae in libro ''[[Rerum vulgarium fragmenta|Canzoniere]]'' collegit, scribere coepit. Die [[26 Aprilis]] [[1336]], [[Mons Ventosus|Montem Ventosum]] difficili itinere ascendit et postea, quae sibi contigissent quasque cogitationes in illo volvisset, narravit et sensu allegorico explanavit; quod ipsius iter a quibusdam vix recte origo habetur moris montana cacumina non necessitatis, sed [[voluptas|voluptatis]] relaxandique animi causa ascendendi.
 
Clericus factus circiter anno 1330, amicitiam iunxit cum Ioanne de [[Familia Columnensis|Familia Columnense]], cuius auxilio multas Europae urbes visere ibique antiquas bibliothecas explorare coepit: [[Lutetia]]m, [[Gandavum]], [[Leodium]] (ubi duas [[Cicero]]nis orationes invenit), [[Aquisgranum]], [[Colonia Agrippina|Coloniam Agrippinam]], [[Lugdunum]]. Codicibus manuscriptis plurimis perscrutatis nonnulla Latina opera, quae ad illum tempus incognita erant, ad lucem protulit eorumque studio incubuit.
 
Cum litteras Latinas coluit epistularumque[[epistula]]rumque sat amplam dictavit copiam, tum etiam operum Latinorum generis diversi haud exiguum numerum sive oratione[[oratio]]ne soluta conscripsit sive, ut tunc moris erat, metrico stilo concinavit. Operis fama lauream poëticam a [[Lutetia]] et [[Roma]] sibi oblatam meruit. In [[Capitolium|Capitolio]] coronam [[poëta laureatus|poëtae laureati]] accepit anno 1341.
[[Fasciculus:Arqu%C3%A0_Petrarca2.JPG|thumb|250px|Petrarchae sepulchrum Arquati]]
Insequentibus annis multas Italiae urbes cognovit; [[Vallis Clausa (praefectura Franciae)|Vallem Clausam]] habitavit annis 1344-1347, postea in Italiam revertit. Florentiae de visu cognovit [[Ioannes Boccacius|Iohannem Boccacium]], quocum epistulis amicitiam iunxerat. Rursus multa itinera fecit per Italicas urbes bellis civilibus vexatas<ref>Franciscus Petrarcha, ''Rerum vulgarium fragmenta'', CXXVIII</ref>. Legatus fuit inter principes et dominos, qui eius fama usi sunt. Praecipue [[Mediolanum|Mediolani]] apud [[Ioannes Vicecomes|Ioannem Vicecomitem]] annis 1353-1359 vixit; postea domum apud [[Padua]]m in vico [[Arquatum|Arquato]], ubi usque ad mortem habitavit, [[Respublica Veneta]] ei donavit. Quae invicem eius bibliothecam, illo tempore ditissimam hominis privati in Europa, in hereditatem accepit.
28 182

recensiones