Quantum redactiones paginae "Nicolaus Cazantzaces" differant
Content deleted Content added
m automaton: {{Capsa hominis}} -> {{Capsa hominis Vicidata}}; mutationes minores |
de notionibus et absrditate |
||
Linea 10:
Anno [[1902]] [[Athenae|Athenas]] in Graeciam demigravit, quo [[Ius|Iuri]] studebat apud [[Universitas Athenarum|Universitatem Athenarum]], annoque [[1907]] [[Lutetia]]m ut [[philosophia]]e studeret. Ibi eum contigit doctrina [[Henricus Bergson|Henrici Bergson]].
In Graeciam regressus, opera philosophica vertere incepit, et anno [[1914]] [[Angelus Sicelianus|Angelum Sicelianum]] convenit, quem duos annos in locos cultus civilis Graeci et Christiani florentis comitabat, Siceliani [[nationalismus|nationalismo]] valde commotus.
[[Fasciculus:Kazantzakisgrave.jpg|thumb|Nicolai Cazantzacae sepulchrum, quod [[Heracleum|Heracleii]] in [[Creta]] situm est.]]
Rector anno [[1919]] Ministerii Subsidii Socialis, populationes Graecas e regione [[Caucasus|Caucasia]] in [[Graecia]]m post Res Novas Russianas, quod Cazantzacae incepit odysseam (ut ita dicam) totius orbis terrarum. Ante mortem suam (anni [[1957]]) itinera faciebat [[Lutetia]]m et [[Berolinum]] (ab anno [[1922]] usque ad [[1924]]), in [[Italia]]m, [[Russia]]m (anno [[1925]]), [[Hispania]]m ([[1932]]), dein [[Cyprus|Cyprum]], [[Aegina (insula)|Aeginam]], in [[Aegyptus|Aegyptum]], [[Sinai mons|montem Sinai]], [[Cechoslovacia]]m, [[Nicaea]]m, [[Sinae|Sinas]] et [[Iaponia]]m.
Berolini diversanti, rebus periculosis et cardinalibus praevalentibus, Cazantzacae inductus est [[communismus]]. Ille factus est fautor [[Vladimirus Lenin|Lenin]], sed non merus communista. Postea autem philosophia eius nationalismi mutata est in idaeologiam magis [[universalitas (philosophia)|universalem]].
Anno [[1957]] novum iter incipiebat in Seres et Iaponiam, ultimum: aegrotavit enim et Fribergam in Germaniam translatus est, quo mortuus est. Heraclii sepultus est sub [[epitaphium|epitaphio]]: Δεν ελπίζω τίποτα. Δε φοβούμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος. (Nihil spero. Nihil timeo. Liber sum.)
Linea 31:
Persona [[Iesus]] semper cogitationibus adest, ab iuventute usque ad summos annos. Sed figura in ''Temptatio Ultima Christi'' repraesentata est Christus eisdem ipsis quaestionibus [[metaphysica|metaphysicis]] et [[existentialista|existentialibus]] torsus, responsa interrogatis conturbantibus petens, et saepe haesitans inter officium suum, et requisita desideriaque humana ut vita, amore, familia delectetur. Persona tragica quae tandem spes humanas causae maiori condonat, Cazantzacae Iesus non est deus inerrans neque impassivus, sed homo [[emotio]]nibus et passionibus plenus cui datum est munus, cuius significationem intellegere luctatur, quod saepe eum cogat [[conscientia]]m et emotiones suas, et in fine diem suum obire. Dubiis, pavoribus, etiam culpae conscientia obnoxius est. In fine est Filius Hominis, homo qui in se luctans homines omnes repraesentat.
Multi legati [[Ecclesia Orthodoxa|Ecclesiae Orthodoxae]] moribus maiorum proni eius opera damnaverunt. Ecclesia Graeciae eum [[anathema|excommunicavit]]. Recripsit ecclesiae orthodoxae "Maledictionem tulistis mihi, sancti patres, ego autem vobis preces fero. Precor vos ut tam pura sit anima vestra quam est iustitia mea utque tam probi et pii sitis quam ego "(Graece "Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι πατέρες, σας δίνω κι εγώ μια ευχή: Σας εύχομαι να ‘ναι η συνείδηση σας τόσο καθαρή, όσο είναι η δική μου και να ‘στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ") ''Temptatio Ultima'' in indice librorum prohibitorum Romanae catholicae Ecclesiae numerata est. Nicos Cazantzaces Vaticano [[teleogramma|telegrammate]] respondit cum sententia [[Tertullianus|Tertulliani]]: "Ad tuum, Domine, tribunal appello". Quae sententia est [[Sanctus Paulus|Pauli]] ex [[Actus Apostolorum|Actibus apostolorum]] "Ad tribunal Caesaris sto". Pellicula de illo libro vetita est a quibusdam theatris Graecis.
{{NexInt}}
*[[Absurditas#In litteris|Absurditas]]
== Nexus externi ==
| |||