Quantum redactiones paginae "Novalis" differant

Content deleted Content added
m Nexum falsum delevi: Ea Saxonia, in qua N. et natus et mortuus fuit, non regnum erat, sed electoratus. (Saxoniae Principes Electores Imperii tunc reges tantum "in Polonia" erant.)
pauca mutavi.
Linea 6:
 
==Vita==
Domi a familiaribus Novalis educatus est secundum ideas [[pietismus|pietismi]]. Anno 1789 discipulus gymnasii [[Islebia]]e fuit, antequam anno [[1790]] [[Iena]]e studiosus fieretfactus est. Ibi convenit [[Fridericus Schiller|Fridericum Schiller]] et philosophum [[Carolus Leonardus Reinhard|Carolum Leonardum Reinhard]]. Post diem festum Sancti Michaelis anni [[1791]] [[Lipsia]]e fuit, ubi consuetudinem contraxit cum [[Fridericus de Schlegel|Friderico Schlegel]]. Anno 1792 studuit iuribus [[Wittenberga]]e studuit. Ad res administratorias in praxi discendas sese contulit anno 1794 ad Bad Tennstedt (in [[Thuringia]]m, in [[Circulus Unstrut-Hainich|Circulum Unstrut-Hainich]]) sese contulit. Apud Greußen-Grüningen ([[Circulus Kyffhäuser|Circuli Kyffhäuser]]) vidit Sophiam de Kühn (1782-1797), puellam duodecim annorum, vidit. Cuius imago longissimum tempus sub [[nimbus (ars)|nimbo]] romantico splendebat. Indagatores interim eam magis sobriam reddiderunt. Sponsalia celebrata sunt mense Martio anni 1795. Morte eius valde praecoci Novalis in intima anima maxime concussus est.
 
Auditor [[salina]]rum Leucopetram iit. Annis ab [[1797]] ad [[1799]] [[Friberga]]e studuit artibus metallicis in academia apud mineralogum inclutissimum [[Abraham Gottlob Werner]] studuit. Sponsalia altera ibidem celebrata sunt vere anni 1800 cum Iulia, filia summi [[mina|ministae]] [[Ioannis Fridericus Gulielmus de Charpentier|Ioannis Friderici Gulielmi de Charpentier]] celebrata sunt. Tum Novalis coronatus est princeps administratorius fodinarum Thuringiensium. QuiQuem [[honor]] impleri non iam potuitem propter aegritudinem pulmonum qua inde a [[impubes|pueritia]] laboraverat implere non iam potuit.
 
==Gravitudo artificis==
DumNovalis dum erat Leucopetrae, commercium epistulare et conventus cum circulo [[Romanticismus|Romanticismi]] Ienensis (Schlegel, [[Aloysius Tieck]]) habuit. InspiraverantImprimis Novalemeum imprimisinspiraverunt [[Ioannes Fichtius]] eiusque philosophia. Saepissime inflammabatur animus istius theosophi profundi et sic dicti prophetae scholae Romanticismi. Ei cordi erat ut unum fierent vita poiesis scientiae religio. QuodCui propositumproposito a nullonemo alioalius poeta tantopere creditumdeditus esterat. Eius interminata [[mythistoria]] praetitulata »Heinrich von Ofterdingen« testimonium optimum de his omnibus perhibet. Sed opes ingeniumque tamen ideis laudandis non semper sufficiebant: continuo quaeritur{{dubsig}} in ista fabula Milesia "flos caeruleus" quidam. Immo verus fructus odoris floralis in lectoribus vix est, cum perpulchrae sint cantilenae variae necnonet historiunculae de amore inter Henricum et Mathildem. Multa in operibus Novalis obscura manent, qui a diebus claris strepentibusque nos trahit ad noctes mysticas (»Hymnen an die Nacht«). Religio auctoris christiana, quae ecclesia non eget, prospere feliciterque apudin opusopere praetitulatumpraetitulato »Geistliche Lieder« monstratur. Opera omnia Novalis ediderunt anno 1802 ipsi Tieck et Schlegel.
 
== Opera ==
Linea 23:
 
==Compositiones musicae opera Novalis continentes==
*Unus ex admiratoribus huius poetae et [[philosophus|philosophi]] fuit [[Hugo Distler]]. Qui, annis 1941 et 1942 ''Aetates Mundi'' ("Die Weltalter"), [[oratorium]] pacis et opus postumum, scribens, mythum [[aetas aurea|aureae aetatis]] et [[Cassandra]]m [[Aeschylus|aeschyleam]] cum nonnullis sententiis ex opere Novalis ''Die Christenheit oder Europa'' coniunxit, incipientibus hisce verbis: "Tam diu sanguis per Europam manabit, dum nationes terribilem suum animadvertant furorem, qui perperam eas circumagat, et, sancta musica percussae et placatae aras pristinas adeant, varia cum commixtione aras pristinas adeant et opera pacis sibi proponant et magnum supra acies fumantes festum pacis lacrimosissime celebrent."<ref>[[Theodisce]] "Es wird so lange Blut über Europa strömen, bis die Nationen ihren fürchterlichen Wahnsinn gewahr werden, der sie im Kreise herumtreibt, und von heiliger Musik getroffen und besänftigt zu ehemaligen Altären in bunter Vermischung treten, Werke des Friedens vornehmen und ein großes Friedensfest auf den rauchenden Walstätten mit heißen Tränen gefeiert wird." Eadem verba leguntur in folio a [[sodalis|sodalibus]] [[Alba Rosa|Albae Rosae]] anno 1942 effuso.</ref>
 
==Bibliographia==