Quantum redactiones paginae "Benedictus de Nursia" differant

'''Sanctus Benedictus de Nursia''' (circa [[480]]–circa [[547]]) pater [[monachus|monachorum]] occidentalium, [[Nursia]]e natus est circa annum [[480]], cum gemina [[Scholastica]]. Pater erat notus vir Romanus, eiusdem civitatis, et in pueritia certe gavisus est omnibus bonis illius provinciae. Romam missus ad studia facienda, vidit vacuitatem pompae mundi. Fugit in [[Sublaqueum]], et ibi vixit vitam magnae paupertatis in caverna, vestitus a monacho Romano, qui etiam ei cibum dedit, in habitu monastico. Tribus annis ibi in silentio vivens Deo artius se univit, et [[virtus|virtutem]] sibi paravit. Cum iam fulsit sanctitate, electus est in abbatum monasterii localis; sed ibidem eius disciplina monachis non placuit, quare tentaverunt eum veneficare. Fugiens, revertit in cavernam, sed multi, desiderantes vitam austeram et devotam sequi, eum secuti sunt, et ibi duodecim parva monasteria erexit et ibi conscripsit suam sanctam [[Regula Sancti Benedicti|regulam]], quae usque ad hodie adhibetur a milibus monachorum per totam orbem. Sua [[Regula Benedicti|regula]] nota est pro [[temperantia]]: non quaerit mortificare monachos super ordinem, sed bene sciens naturam humanam temptat personam formare per vias orationis, laboris, obedientiae. Vita Sancti Benedicti non omnibus placuit, et varii invidiosi ob eius famam quaesierunt eum diffamare. Nolens eis respondere emigravit in [[Mons Cassinus|Montem Cassinum]], ubi novum monasterium fundavit et ubi monachi [[Ordo Sancti Benedicti|Benedictini]] adhuc vivunt. Ibi mortuus et sepultus est, et honoratur a multis filiis [[spiritualitas|spiritualibus]] et a tota ecclesia tam in oriente quam in occidente.