'''Lex Dahliana''' est regula [[sonus|sonica]] [[linguae BantuanaeBantuenses Boreorientales|linguarum BantuanarumBantuensium Boreorientaliun]], exemplum [[dissimilatio]]nis [[vox (phonologia)|vocis]]. In [[historia]] harum linguarum, [[consonans occlusivus surdus]], sicut IPA /p t k/, [[vox (phonetica)|vocem]] accepit (IPA /b d ɡ/) cum [[syllaba]] cui alium consonantem occlusivum surdum est statim sequeretur. Ergo, exempli gratia, [[lingua Nyamweziana|linguae Nyamwezianae]] ''-datu'' 'tres' est ubi [[lingua Suahelica|linguae Suahelicae]], [[lingua]]e [[linguae BantuanaeBantuenses|BantuanaeBantuenses]] quae legem Dahlianam non passae sunt, ''-tatu'' est et [[lingua Shambalana|Shambalae]] ''mgate'' 'pan' est ubi Suahelicae est ''mkate.'' Lex Dahliana est causa nominis ''[[lingua Gikuyuana|Gikuyuani]],'' cum [[praefixum]] in illa lingua usitate repertum ''ki-'' sit.
Lex anno [[1903]] a [[Carolus Meinhof|Carolo Meinhof]] appellata est ex [[missionarius|missionario]] [[Edmundus Dahl|Edmundo Dahl]], qui eam invenerat.
Lex Dahliana saepe depingitur [[Africa]]num [[lex Grassmanniana|legis Grasmannianae]] parem in [[linguae Indoeuropaeae|linguis Indoeuropaeis]]; analoga autem legis Grassmannianae res (quae dissimilatio [[aspiratio (phonetica)|aspirationis]], non vocis, est) facta est in [[lingua Makhuwana|Makhuwana]], lingua BantuanaBantuensi, ubi lex Katuphana appellatur.
