[[Fasciculus:Domenico Beccafumi 007.jpg|thumb|Marcus Manilius e Capitoline caedit: Opus tectorium Palati Publici, [[Sena Iulia|Senae Iuliae]], quod [[Domenicus Beccafumi]] pinxit.]]
'''Marcus Manilius''' [[poeta]] quis fuerit parum constat, ut qui nihil praeter [[Astronomica (Manilius)|carmen]] illud de [[astronomia]] scriptum reliquerit: in quo pauca auctoris vestigia invenias. Quodsi nemo veterum eius videtur mentionem fecisse, id propterea fieri potuisse docemur, quod Manilius invidiae metu, qua semel atque iterum [[mathematicus|mathematici]] opprimerentur, opera sua in lucem non edidisset. [[Octavianus Augustus|Augustus]] anno [[12 a.C.n.]] adhuc plus quam duo milia librorum de divinatione scriptorum colligi comburique iussit. Quae cum ita sint, nomen ipsum, quo utimur, poetae, quod duo tantum codices exhibent, incertum est. Quod autem omnium huius aevi doctiorum consensu Marcus Manilius appellatur, ad [[Plinius|Plinium]] referimus, qui in [[Naturalis historia (Plinius)|historia naturali]] Manilium quendam Antiochum saeculo primo servum [[Antiochia]] [[Roma]]m advectum esse videri et [[astrologia]]e in urbe auctorem fuisse dixit. Itaque astronomicorum scriptor illius aut filius aut nepos forsitan fuerit, cuius utique versus ingenium vere Romanum redolent.
