Quantum redactiones paginae "Supinum" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
mNo edit summary |
||
Linea 18:
== Supinum ablativum II ==
Ablativum supinum in -''ū'' desinit atque cum adiectivis adhibetur (exempli gratia: "regō, rēxī, rēctum", supinum II "rēctū").<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref> Ablativum supinum duas usus continet, videlicet designationis seperationisque significationes utitur. Certi philologi supinum II ex dativo finali primordialiter oriri credunt.<ref>Schmalz, Synt, et Stil, p. 466. </ref> Primo supina Latina ex dativo supino Linguae Umbrae orta sunt (Umbr. dat. ''Trifu'', ''trifo'').<ref>The Foundations of Latin. Philip Baldi, Professor Philip Baldi.</ref> Dativum supinum in -''ui'' cadens a locativa forma postmodum substitutum est.<ref>Syntax of Early Latin, Charles Edwin Bennett</ref> <ref>Fortasse antiquum locativum supinum vel supinum instrumentale in -''tōu'' desinens existit. (Wackernagel, 2009, 351, Oxonii)</ref>
*''Vidētis nefās esse dictū miseram fuisse tālem senectūtem.'' (Cat. M. 13)
Linea 29:
* ''Virtus difficilis inventu est (Sen, NQ 3,30,8); (difficile est virtutem invenire)''
Ablativum supinum ad auctoris annotationem inducendum adhiberi solet:
* ''Namque mirum dictu ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extraipsos (Tac. Hist. 1,79)''
* ''Quin ipsa arrectis (visu mirabilé) in hastis praefigunt capita (Verg. Aen. 9,465-6).''
Ablativum supinum apud dativum verbum adhibetur:<ref>Rarum dictu: The Late Second Supine Construction. Caroline Kroon.</ref>
Line 46 ⟶ 51:
== Supinum dativum III ==
[[Vetus Latina|Vetere Latina]] dativum supinum rarum in ''tui''- cadens extitit (exempli gratia: "praedō, praedāvī, praedātum", supinum III "praedātūi").
* ''Quia istaec lepida sunt memoratui'' ([[Bachides]], 62, [[Titus Maccius Plautus|Plautus]]); ''dignus memoratui'' ([[Historia Augusta]], [[Flavius Vopiscus]]).
| |||