Quantum redactiones paginae "Supinum" differant

Content deleted Content added
m Fons etc.
m ~
Linea 1:
{{Latinitas|-2}}
'''Supinum''' in [[Lingua Latina]] est [[Nomen substantivum|substantivum]] [[Verbum (temporale)|verbale]], quod consilium propensionemve significat.
[[FileFasciculus:Turris Borghese 1.JPG|thumb|VETUSTA NOMINE GRATISSIMA HAUSTU{{dubsig}}]]
'''Supinum''' in [[Lingualingua Latina]] est [[Nomennomen substantivum|substantivum]] [[Verbumverbum (temporale)|verbale]], quod consilium propensionemve significat.
 
Supina in [[Ablativuscasus|casibus]] [[ablativus|ablativo]] et [[Accusativusaccusativus|accusativo]] casu solum inveniuntur, tamen rarum [[Dativusdativus (grammatica Latina)|dativum]] supinum in''-tui'' desinens ("Quia istaec lepida sunt ''memoratui''" [[Bachides]]., 62'') a [[Titus Maccius Plautus|Plauto]] scriptum est.<ref>Philip Baldi, ''The Foundations of Latin. Philip Baldi, Professor Philip Baldi.'' 409</ref> <ref>Richard Laurent, ''Past Participles from Latin to Romance. Richard Laurent.,'' 19.</ref> <ref>W. M. Lindsay, ''The Latin Language: An Historical Account of Latin Sounds, Stems, and Flexions.,'' W387. M. Lindsay. 387</ref> Exemplar aliud est "ex candidioribus potui iucunda" (''[[Naturalis historia (Plinius)|Naturalis historiae]]'' 6., 204)'' a [[Gaius Plinius Secundus|Gaio Plinio Secundo]].
 
In [[Lingualingua Latina]] duo sunt tempora supini:
 
== Supinum accusativum I ==
 
Formatum participio perfecti et ''-um'' (exempli gratia verbi "regō 3 rēxī rēctum", supinum I "rēctum"). Supinum I adhibetur cum verbis motum indicantibus.<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref>
 
Line 18 ⟶ 19:
 
== Supinum ablativum II ==
[[File:Turris Borghese 1.JPG|thumb|VETUSTA NOMINE GRATISSIMA HAUSTU]]
Formatum participio perfecti et ''-ū'' (exempli gratia verbi "regō 3 rēxī rēctum", supinum II "rēctū"). Supinum II adhibetur cum adiectivis, imprimis adiectivis "facilis,-e" et "difficilis,-e".<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref> Ablativum supinum in -ū desinens a dativo finali fortasse ortum est.<ref>Syntax of early Latin. Charles Edwin, 1858-1921. 456-457.</ref>
 
Linea 49:
 
== Citationes ==
:''"his rebus permotus Quintus Titurius cum procul Ambiorigem suos cohortantem conspexisset, interpretem suum Gnaeum Pompeium ad eum mittit '''rogatum''' ut sibi militibusque parcat''"
 
:(''[[De Bello Gallico]]'', [[Iulius Caesar]]){{dubsig}}
:''his rebus permotus Quintus Titurius cum procul Ambiorigem suos cohortantem conspexisset, interpretem suum Gnaeum Pompeium ad eum mittit '''rogatum''' ut sibi militibusque parcat''
:(''[[De Bello Gallico]]'', [[Iulius Caesar]])
 
== Notae ==
[[Categoria:Ars grammatica]]
<references />
 
== Bibliographia ==
* Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]). ''Wheelock's Latin'' (septimusseptima ed.). HarperCollins. Novum Eboracum: [[Doi:978-0-06-199722-8|ISBN 978-0-06-199722-8]].
 
* Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]). ''Wheelock's Latin'' (septimus ed.). HarperCollins. Novum Eboracum: [[Doi:978-0-06-199722-8|ISBN 978-0-06-199722-8]].
 
{{Grammatica Latina|Verbum}}
 
[[Categoria:Ars grammatica]]