<ref>Voces ''supranus'' et ''sopranus'' apud GuilelmumGulielmum Monachum (circa 1480). In libris autem veteribus carmina choro cantanda continentibus haec vox saepe ''superius'' nominata est.</ref> seu in [[musica classica]] '''discantus''' et '''cantus''' est acutissima [[vox]]. Quae hac vocis extensione [[cantus|canit]] '''supranistria''' aut '''sopranista'''<ref>[[Iohannes Traupman]], ''Latin and English Dictionary'' (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. ''soprano''.</ref><ref>[[Ebbe Vilborg]], ''Norstedts svensk-latinska ordbok'', editio secunda, 2009, sub voce ''sopran''.</ref> est.
